Empatik anlamda görme her zaman başkayı görmektir, buna tecrübe denir. Kişi kendini yaralanmaya maruz bırakmadan başkasını göremez.
Görmek incinebilir olmayı gerektirir. Diğer türlü, hep aynı şeyler tekrar eder. Duygululuk incinebilirliktir. Yaralanmaya, görmenin hakikat anı denilebilir. Yaralanma olmadan hakikat yoktur; doğruyu almak, yani algılama da yoktur. Aynının cehenneminde hakikat yoktur.