On iki yaşındayken bir keresinde ağladığım için babam benimle alay etti. O anda, bir daha asla ağlamayacağıma yemin ettim. Ve bu yemini yıllarca tuttum. Sonunda ağlamanın iyi bir şey olduğunu, erkeklerin de ağlamaya ihtiyaç duyduğunu kavradığım zaman, artık ağlamayı beceremediğimi fark ettim.