Hayatın kirli nefesini solmaya
utanmak acı verir, incitir
Bu bir yalnızlık manifestosu
'yazı' gelirse 'cinnet'
'tura' gelirse 'cennet'
Demiştik hep birlikte
bana 'yazı' geldi
Sayfa 9Kitabı okudu
A. Ertan Mısırlı
bir saklı kapı gözlerin
açılırken akşamları
taş uykusundan uyanmış
solgunluğuna senin
(..)
benimle gel
inildeyen geceye
bir kirpidir aşk
kışı kalbimde geçirir..
Sayfa 15Kitabı okudu
bir iç yarasıdır şimdi aşkı arayan yaz içimde.
Sayfa 75Kitabı okudu
kargalar doluşuyorlardı yağmurlu güz ikindilerinde kavaklığımıza
gökyüzünün Yahudileriydi kargalar dedem için
Sayfa 75Kitabı okudu
yıllar geçtikçe cevabı bulmak güçleşecektir
putperestleri eğitmeyi bırak ruhları altüst etmek senin işin
herkesin bir planı vardır bu şehirde şairin yoktur
'onları kendilerine götürüyorum / ölmeye'
Sayfa 63Kitabı okudu
ÖLÜM COĞRAFYASI
paydos saatidir ölüm
yalnız tarihin değil
haysiyetli bir coğrafyanın da şiiridir.
dürüst bir itiraftır aynı zamanda
kalpler arasındaki uçurumdur.
rahim duvarına yapışık bir hücrenin
iktidar tutkusu gibi
içinden geçerken göremediğimiz
büyük bir harftir ölüm...
Sayfa 60Kitabı okudu
bazı şeylerin hafifliğini görmektense
ağırlığı altında ezilmeyi tercih ettiniz
oysa ki sadece çağınızın tanığı değil
tiryakisi de olmalıydınız.
dün öldünüz
zamanın durduğu geniş bir an gibiydiniz.
dün öldünüz
insanlar kendileriyle yaşar kendileriyle ölürler.
bilinçaltınız küçük bir et parçasını özlerken
kalbiniz tüm dünyada vejetaryenlerin zaferini istedi
sondan bir önceki uykunuzda
tek dostunuz gölgenizdi
kimseyi yaralamayın diye
kızdırılmış bıcakla söküp attılar tırnaklarınızı.
dün öldünüz
bir mürettip hatasıydı ömrünüz.
kırılmayan bir kalp
taşmayan bir sabır
sızlamayan bir vicdan istemiştiniz hep
ah! kahrolası şiir daha başlamadan sıkmaya başladı.
dün öldünüz
kendi yaranızı yalayarak geçti son günleriniz.
vakti öğrenmek için aptallar bakarmış saate
'mutlu çingeneler bile gördüm' onlardan öğrendim.
Sayfa 50Kitabı okudu
şimdi
hangi yüreğin
ormanında beni budamaktasın
çocukluğum kadar uzak bana aşk
tutunamayıp düşmek değil
ağırlıktan batmaktır şiir
bunu en çok
sahici çocuklar bilir
Kar mı yağmur mu ne yağdığını bilmediğim
bir gece de,
ey hayat seni sevdiğim için özür diliyorum!
Duruyorum önünde,
Düğmelerim ilikli, aklımın ipleri çözük,
Hayır! Hayır, hayır, hayır, hayır,
Yazmak, umrumda bile değil okumak da bir rastlantıdır artık...