Ağaç
Ağaç ise döllenen, yani gebe kalan doğa parcasi olarak ata-anadir. Demek ki destan diliyle Oguz'un çocukları ,ata-baba ve ata-ana'dan doğma birer doğa tanridirlar.
Sayfa 44Kitabı okudu
Ağaç dikme Göktürklerden miras bize
Gokturklerde ve diğer Türk topluluklarında, ağaç çevresinde ayinler düzenlemek ve bu yolla kötü ruhlardan arınmak ya da kötü ruhlardan temizlenmek istenen yerlere ağaç dikmek gelenekti.
Altay Tatarlarinda iyiler Göğe çıkar, kotulerse Yeraltına iner inancı vardır. İyiler öldüklerinde ruhları kanat edinir, yani kuş ruhludurlar; uçarak evren ağacının dallarına konarlar. Kötü ruhlar ,kuş ruha sahip değildir; sürünerek Yerin altına inerler.
Sayfa 116Kitabı okudu
Ateş kutsal
Şamanlar, ateşin efendisidir; ateşe egemendir onlar: Acı duymazlar, bu nedenle cesedin yakılması, şaman için son sırra erme rituelidir.
Sayfa 116Kitabı okudu
At
Türk yaşamında, atın işlevi ve yeri çok büyüktü; bir savaş aracı olmanın ötesinde, en yakın arkadaştı. Bu nedenle at, daha çok saygı görürdü. At ile er kişinin değeri eşit sayılırdı. Er kişi öldüğünde, atı da özel bir törenle gomulurdu. Oğuzlar, Kırgızlar, Kazaklarda , şaman törenlerinde at kurban edilirdi. Türk destan ve öykülerinde atların gökten, göl ya da denizden çıkıp geldikleri, şu üzerinde koştukları, uctuklari, yeri geldiğinde konuştukları anlatılır.
Sayfa 237Kitabı okudu
Şaman, kurban törenlerinde törenin manevi yanını üstlenir. Dua eden kişidir. Altaylilarda at kurbanı, doğrudan şaman tarafından gerçekleştirilir. Şaman kurbanın ruhlarını ,ilgili tanrılara götürmekle yükümlüdür. Çünkü kurbanın ruhuna egemen olan odur, tanrılara giden yolu sadece o bilir.
Sayfa 234Kitabı okudu