"Bilgisiz başköşeyi ele geçirirse, başköşenin değeri kalmaz. Eşik ondan daha değerli olur. Eğer bilgine eşikte oturmak düşmüşse, o eşik başköşeden daha değerlidir."
-Kutadgu Bilig
Ev kadını, evi temiz tutmakla mükelleftir. Ve illâ, periyi gücendirmiş olur. Türk kadının iyi ev müdiresi olması, bundandır. Ev perisi isrâfın da düşmanı, çocuk terbiyesinin de nigehbânıdır. Hülâsa, aile ahlâkı, kuvve-i müeyyidesini, ev perisinden alır. Evlerin taarruzdan masûniyetini temin eden de ev perisidir. Hırsız, eşikten giremez; çünkü eşik, onu çarpar. Evin pencereleri de, eşiklidir; binâenaleyh, onlar da tekin değildir.
Türkçede eşik kelimesi, eşli manasınadır. Eşiğe basılamaz; yabancı adam, bir evin eşiğini atlayamaz.
Kapıların kapanma saatleri
Eşik, gölge, kirpik
Bir elini ötekinde ısıtıyor yalnızlık.
Sayfa 57 - Kırmızı kedi yayınevi
Isık gölü civarında 1970'te açılan Esik Kurganı'nda (altun elbiseli adamın mezarı) ele geçen bir gümüş çanak içindeki Orhun alfabesi ile yazılı iki satırlık kitabe milâttan önce V.-IV. yüzyıllar olarak tarihlenmiştir. Ayrca Tanrı dağlarında Kurday mevkiinde milâttan önce II. yüzyıla ait Türk yazısı ile (beş harfli) diğer bir kitabe bulunmuştur. Bunlardan başka milâttan önce 176 yılında Hun İmparatoru Mete'nin Çin imparatoruna yazdığı bir mektup bilinmektedir.
Sayfa 50 - bk. Emel Esin, İslâmiyetten Önceki Türk Kültür Tarihi ve İslâma Giriş, İstanbul 1977, s. 24; İ. Kafesoğlu, a.g.e., s. 323.Kitabı okuyor
Karanfil kokulu bir sokakta şimdi
Başım önüme eğili
Beklemeye durmuşum
Alışılmışın dışında bir eşik bu
Mekan, düzgünleştirildiği, pürüzlerinden arındırıldığı ve içi boşaltıldığında şeffaflaşır. Şeffaf mekan semantik açısından fakirdir. Anlamlar ancak eşikler ve geçişlerle, yani engellerle ortaya çıkar. Çocuğun ilk mekan deneyimi de bir eşik deneyimdir. Eşikler ve geçişler gizemin, müphemliğin, değişimin, ölümün, korkunun olduğu kadar özlemin, umudun ve beklentinin de alanlarıdır.
sen evden çıktın ya, önce duvarlar nemlendi. çatı, odalara indi. pencereler birer örümcek ağı. eşik çoktan darağacı. sokaklar zülüflerinden esmiyor artık. zaman eşyada boğuldu. ev değil, yaprak döken bir hatıra. yalnızlık her yerden ses veriyor. bunaldım diyorum, herkes biraz daha kabuğunun içinde. bir elim ötekinde çırpınıyor. insanın yalnız ağlaması ne kadar acıymış. sen evden çıktın ya, kırk beş yıl çıkmıyor işte.
"Uğradı can yine matem üstüne
Olmaya bir nale nalem üstüne
Can ü dil meksûf ü maksûf oldular
Kara gün doğdu bu hanem üstüne
Feyzimin suyu yerinden od çıkar
Yaraşır bana ki yanam üstüne
Yıkılıp meyhane hiç mey kalmadı
Bir eşik bulam mı yatam üstüne''
Sayfa 229Kitabı okudu
Eşik, gölge, kirpik... Aşktı hepsi de.
Sayfa 133Kitabı okudu
Şükür, cehalet bitti! Kimse okumuyor, herkes yazıyor. Kimse öğrenmiyor, herkes biliyor. Kimse susmuyor, herkes konuşuyor. Kimse çekilmiyor, herkes ortada. Kimse kederlenmiyor, herkes şenlik. Kimse yere bakmıyor, herkes gökyüzü. Kimse sevmiyor, herkes arzu ediyor. Kimse gözyaşı değil, herkes küfür. Kimse eşik değil, herkes ufukların ötesi. Kimse gölge değil, herkes ışık.
Sayfa 60 - Kırmızı Kedi Yayınları 11. BaskıKitabı okudu
1500'lerde İngiltere'de insanların çoğu Haziran'da evleniyordu senelik banyolarını da Mayıs'da yapıyorlar, Haziran'da çok kötü kokmuyorlardı..
Ama yine de kokmaya başladıkları için gelinler vücutlarından çıkan kokuyu bastırmak amacıyla ellerinde bir buket çiçek taşıyordu..
Banyolar içi sıcak suyla doldurulmuş büyük bir