ÖLÜMÜ BEKLERKEN
Sanırım yaşlandığımdan olsa gerek, eskisi kadar ilgimi çekmiyor çamurunda oynadığım topraklar. Dibine uzanıp da yapraklarının arasında hayallere daldığım elma ağacıyla, aramıza bir soğukluk girmiş. Nedendir bilmem en derine saklanmış anılar, kapının asma kilidini açmaya başlamamla gün yüzüne çıkmaya başladı. Sanki belleğimin
Eskiden kitaba karşı derin bir saygı vardı. Bir kitaplık karşısında, bir kütüphanede insanlar, bir çekingenlik, bir saygı duyarlardı. Okumak çaba isteyen zahmetli bir işti. Şimdi tık diye bilgisayarın tuşuna basıyorlar, 40 saniye kadar göz atıyorlar. Önceden bilmelerine de gerek yok. Nasıl olsa 1000-1500 lira verip bir bilgisayar almışlar. Bilgi kutunun içinde. Ama şu da var ki bir bilgisayar ancak kullanıcısı kadar akıllıdır, bilgilidir, zekidir, kültürlüdür, dindardır, küfürbazdır!
Kimi okurcunun bilgisayara da gereksinimi yok. Çünkü onların beyinleri bilgi salgılayan bir organ.
Özdemir İnce (İnternet sitesi)
''Seni kinyas en son fransa'da görmüştüm. Paris'te. Ama kayra, seni en son ne zaman gördüğümü hatırlamıyorum. Neyse, önemli değil. Çok zaman geçti sonuçta görüşmeyeli. Paris'ten ayrılmamı biliyorsunuz herhalde. Zaten çok fazla anlatılacak bir tarafı da yok. Neden bana verdiklerini hala anlayamadığım o bursla, şu an ismini yanlışlık yapmamak için
Bazen sanki karşısında biri varmış gibi konuşup, çok değişik bir ses tonuyla gülüyordu. Zaman zaman birden öfkeyle bir bağırıyordu ki, neye uğradığımızı şaşırıyorduk. Ben de de panik atak başlamıştı. Yerinden kıpırdarsa, ben aniden çok korkuyordum. Yanımda bir başkası yükses sesle konuşsa, öksürse çok korkuyordum. O sinirlenince elim ayağıma
8. Hikaye Tamamlama Etkinliği
Hikayemiz bu ileti altından yürütülecektir.
Katılımcı sırası ve yorumlar için: #11646309
NigRa
Saat gece yarısını çoktan geçmiş "yarım" diye belirtilen 12.30'u göstermekteydi. Akreple yelkovan iki ayrı uçtaydı, kavuşamayan iki aşık gibi diye düşündü. Sonra aklı yine yarım kavramına kaydı. 24'ün yarısı 12