Bir yanardağ söndü.
Devrildi bir çınar; ışığın türkücüsü öldü.
Sadece Çukurova değil, ölüm orucundaki tutsak, pamuk tarlasındaki ırgat, gecekondudaki Roman, ayazda sabahlayan çocuk da dağdaki eşkıya da yetim kaldı.
Kütüphanelerimizin üstüne bir kara bulut indi.
Yer Yaşar, gök Kemal şimdi…
***
2000’de, yeni binyılın kundağında ölmeye yatmış
İnce Memed
Çektikleri onca kahır
Türkülerde yakılıdır
Eşkıya demiş adına (onlara)
Adı dağda yazılıdır
Onlar dağda yazılıdır
Oy oy İnce İnce Memed
Yüreğimde sancı Memed
İçimizde kara sevda
Anlımızda yazgı Memed
Yağlı kurşun çökertemez
Hoyrat kızın sözü kadar
Duman tüter dağ başında
Yiğittir türküsü kadar
Yiğittir türküler kadar
Oy oy İnce İnce Memed
Yüreğimde sancı Memed
İçimizde kara sevda
Anlımızda yazgı Memed
Ali Asker
Güneş doğudan doğar ama doğu hala karanlıktır..
Öncesi Diyarbekir o benim en esmer çocuğum
Siverek bir toz bulutu altında kentsiz bir öpüş
Urfa simsiyah bir yaradır dualar dökülür eteklerinden
Silvan ipek yoludur, ışık çalar diyarbakır gecelerinden
Hazro bir unutuştur
Lice’ye güven olmaz, o hep illegal
Ergani yaşlı anılar ilçesi ve tarihin saklı
Eşkıya (1997) - Korkma sadece toprağa gideceksin... Sonra toprak olacaksın... Sonra sularla birlikte bir çiçeğin bedenine yürüyeceksin... Oradan özüne ulaşacaksın... Çiçeğin özüne bir arı konacak... Belki... belki o arı ben olacam.
TAMAM SAKİNİM
Yabancı yazarlar ile yerli yazarlar arasında önemli bir fark görüyorum. Yabancılar bir macera romanı yazarken, sadece bir macera romanı yazma amacı güderken, bizimkiler yazdıkları romanın hem herkesin hayran kalacağı hem de dünya klasikleri arasında sayılmasını bekliyorlar. Yanılıyorsam düzeltin ama ben şimdiye kadar Nobel edebiyat