Okurken kahroluyorsunuz...
Halkın büyük kısmı hükümetin emrine uyarak düşman işgallerine tevekkül içinde (kadere razı olarak) boyun eğmektedir. Yunanları kasabalarına davet edenler, Yunan askerleri yaklaşırken evlerini Yunan bayrakları ile donatanlar vardı.
"Hicaz, Bağdat gibi mukaddes (kutsal) yerler gittikten sonra gavur İzmir için milleti kırdırmak olur mu?" diyenler de görülüyordu. Bu uyuşukluk içinde büyük bir vatan sevgisi ile silaha sarılanlar oldu. Bunlara dağdaki eşkıya, asker kaçakları, hapishanelerden çıkarılanlar, maceracılar da katıldılar. "Ferman (emir, buyruk) padişahın, dağlar bizimdir" diyerek hükümet emirlerine uymayan bu insanları takdirle anmalıyız.
“Neden bu kadar yabanisin?” dedi Boromir. “Ben dürüst bir adamım, ne hırsızım, ne de eşkıya. Senin Yüzük’üne ihtiyacım var: Bunu artık biliyorsun; amaonu alıkoymak gibi bir arzum olmadığına yemin ederim. En azından tasa-rılaımı denemem için bana bir şans tanımayacak mısın? Yüzük’ü bana ödünç ver!”
“Hayır, hayır!” diye bağırdı Frodo. “Divan onu taşıma sorumluluğunu bana verdi.”
“Kendi ahmaklığımız yüzünden Düşman’a yenileceğiz,” diye haykırdı Boromir. “Deli ediyor bu beni! Ahmak! Dik kafalı ahmak! Gönüllü olarak ölüme koşacaksın ve davamızı mahvedeceksin. Eğer bir ölümlü soyunun bu Yüzük üzerinde bir hakkı varsa, o da Numenor’lu İnsanlar’dır, buçukluklar değil. Senin elinde olmasının tek sebebi uğursuz bir rastlantı. Benim de olabilirdi. Benim olmalı. Onu bana ver!”
-Bu dağın başında eşkiyadan korkmaz mısınız?
-Eşkiyadan neye korkak; banka değel, resmî devair değel, candarma değel... Eşkiya da, ben gibi bir âdem...
Eşkiya devri hükümetin hasta olduğu sıradır. Aslında hükümet kısmı bir vakit ölmez, arada bir hastalanır. İnsan gibi canım! Hükümeti sıtma tuttuğu zaman eşkiya baş kaldırır. Sulfato yutup yahut ki bir zorlu dedeye sıtmasını bağlatıp dirildi mi hükümet, bu kez marazlanmak eşkiya sürüsüne düşer.
Adam Yayınları 1992 Sayfa: 24
Bir eşkıya gibi kuşattım
kapanıp açılan omuzlarını.
Dikkatini çeken ilk şey, onun gibi dini ni değiştirmeye gelmiş olan, son derece itici bir gruptu; "Tanrı'nın çocuk ları olmaya aday kişilerden ziyade, Şeytan'ın askerleri gibi görünen, kor ku salan dört veya beş eşkiya ."
