Esma Selçuk Can

Her gün biri çıkar, benim ben demeye, Altınları, gümüşleriyle övünmeye. Tam işleri dilediği düzene girer, Ecel çıkıverir pusudan: Benim ben, diye.
Reklam
Zamanın iki yüzü var, dedi kendi kendine Hayyam, iki boyutu; uzunluğunu güneşin seyri belirliyor, kalınlığını ise tutkular.
Her yerdeki gibi! İnsan aslında karmaşık bir varlık değil. Çoğunluğu zamanın büyük bir bölümünü yaşamak için kullanıyor, geriye kalanı ise, özgür oldukları küçük zaman diliminden öyle korkuyor ki, ondan kurtulmanın her türlü yolunu deniyor. İşte insanın değişmez yazgısı!

Reader Follow Recommendations

See All
Çocuk masallarında, prensesler kurbağalara öpücük verir ve kurbağalar sevimli prenslere dönüşür. Gerçek yaşamdaysa, prensesler prensleri öper ve prensler kurbağaya dönüşür.
Hayat, rahim evvelinden başlayıp ruh ezeline süregelen bir çabadan mütevellittir; aslında sonu olmayan bir yolculuk gibi. Ruhun var olduğu ilk an itibariyle önce bedene ulaşmaktır çaba, sonra o bedende faniliğe uyumlanmak ve vakti gelince bedeni terk edip başlangıca geri dönmektir. Bedenin ömrünü nasıl doldurduğu, bu zamanda ruhun ne ile beslendiği ve geliştiği ise tastamam yaşamaktır.
Reklam
Reklam