Merhamet, insaf nedir bilmez Pyrrhus - kuzguni
Kolları o kurduğu düşünce kadar kara, Geceyi andırarak meşum atın içinde Gizlenmiş olan Pyrrhus- korkunç esmer yüzünü
Şimdi daha dehşetli bir renge bulaştırmış;
Şimdi baştan aşağı kızıllara boyanmış. Ana baba, kız oğul, insanların kanıyla; Efendileri olan adamın ölümünü
Zalim bir ışık ile
Sonra Eyüp Sultan'a taşındık
Sevda çektiysem orada çektim.
Bir esmer kız yüzünden kendimi,
Az kalsın öldürecektim...
Neler geçmedi ki başımdan,
Akla, hayale gelmez.
Bir gece oturup anlatsam size
Sabaha kadar bitmez.
Yine o yıllar bir sevgilim vardı
Fakirdi ama alımlıydı.
Esmer güzeliydi, ufacık
Üsküdarlıydı..
İşte, efendim neylersiniz,
Herkesin hatıraları olur ya.
Gün olur iyisinden,
Gün olur acısından
Dünya..