Esra Gül Saygılı
@esragulsaygili
14 okur puanı
Temmuz 2019 tarihinde katıldı
"Umarım tren bir gün raylarından göre doğru yükselmeye başlar ve beni oraya götürürdü. Bana uzun zaman önce olanlara hatırlamadan edemiyordum ama olsun artık umurumda değildi. Ben Altın Çocuk'tum, iyi bir izciydim, şimdi de şanslı bir adam olmuştum. Birisi beni her zaman sevmişti. Raykene öyle diyordu. Her zaman böyle şeyler söylüyordu. Raykene'in bir özelliği de, her zaman haklı olmasıydı."
Sayfa 227Kitabı okudu
-Öyle olmadığı halde kendisine ev diyen bir yer-
"Yıldızlar hep dışarıdaydılar aslında ama bazen havadaki su birleşip bulut olur ve onların önüne geçerdi. Ay da parlıyordu ama bu da tam olarak doğru sayılmazdı. Ay, güneşin ışığını yeryüzüne yansıtıyordu aslında.
Çimenlik alanı geçerken ağlamaya başladım. Ağlıyordum çünkü hayatta hiçbir şey, yukarıdaki gökyüzü de dahil olmak üzere, göründüğü gibi değildi. Ve ben, öyle olmadığı halde kendisine ev diyen bir yeri terk ediyordum."
Sayfa 135Kitabı okudu
"Piyanomuzun sesini tekrar dinlemek istiyordum. O da arabaları andırıyordu aslında, çünkü o da oturduğun yerde seni alıp bir yerlere götürüyordu."
Okur Takip Önerileri
"Annem hep insanların beni hafife aldıklarını söylerdi. Genellikle yüzümün bir tarafında sanki tuhaf bir şey yemişim gibi kalan surat ifademi bakarlar ve etrafımda konuşup dururlardı. Sanki bir ambarın duvarlarıymışım gibi kelimelerini üzerime atarlardı. Onları anlamadığımı düşünürlerdi ama anlardım."
Sayfa 111Kitabı okudu
"Sen niye kızıyorsun ki bu kadar? Doğruymuş ya da değilmiş ne fark eder? Giderse de döner. Sonunda geleceği yer zaten burası değil mi? 'Göğe uzanır, yere konar' mıydı neydi?"
Sayfa 122Kitabı okudu