16 yaşında evrenin sırrını keşfeden Aristo ile Dante; 23 yaşında evrenin hiçbir sırrını keşfedemeyen ben…
Bu kitabın beni bu kadar derinden etkileyeceğini gerçekten tahmin etmemiştim. Başta okurken kendini keşfetmeye çalışan iki çocuğun hayatını okuyacağız sanıyordum -ki bir noktada öyleydi- ama Aristo’nun düşünceleri, aile yapısı, hayatında çözemediği problemler, gördüğü rüyaları bile o kadar kendimle bağdaştırdım ki kitap benim için bir anda ayna görevi görmeye başladı. Ben neden varım? Hayatımdaki amacım ne? gibi soruların tam ortasındayken 16 yaşındaki Aristo’nun da bu gibi sorularla evrenle birlikte kendini keşfetmesi beni de bu konuda daha da düşünmeye itti gerçekten.. Bu kitaptan umduğum şeyden kat kat fazlasını bulmak beni şaşırttı ve aynı zamanda mutlu etti.