Vareden'in adıyla insanlığa inen Nur
Bir gece yansıyınca kente Sibir dağından
Toprağı kirlerinden arındırır bir Yağmur
Kutlu bir zaferdir bu ebabil dudağından
Rahmet vadilerinden boşanır ab-ı hayat
En müstesna doğuşa hamiledir kainat. Yıllardır bozbulanık suları yudumladım,
Bir pelikan hüznüyle yürüdüm kumsalları,
Yağmur, seni bekleyen
I
Sokaktayım, kimsesiz bir sokak ortasında;
Yürüyorum, arkama bakmadan yürüyorum.
Yolumun karanlığa saplanan noktasında,
Sanki beni bekleyen bir hayal görüyorum.
Kara gökler kül rengi bulutlarla kapanık;
Evlerin bacasını kolluyor yıldırımlar.
İn cin uykuda, yalnız iki yoldaş uyanık;
Biri benim, biri de serseri kaldırımlar.
İçimde
Eve gece yarısı döndüm. Annem uyandı hemen. Karşılık-
lı oturduk konuşmadan: bizim sessiz bir ayinimiz bu. Yolda
Günseli’yle konuşmak istiyordum ve... adam tabancasını çı-
karıp ateş etti. Evet, her düşüncemin başında ya da sonun-
da aklıma geliyor bu cümle. Bu deftere aklıma geleni yazar-
sam rahatlayacağımı sanıyorum. Yüz kere yazmak