Sabitlenmiş gönderi
Dostoyevski hapishanedeki bir köpeğin yanından geçen her mahkum tarafından tekmelendiğini gözlemler. Köpek mahkumlardan kaçmadığı gibi yanına bir mahkum yaklaştığında eğilerek tekmelenme pozisyonu almaktadır.
Dostoyevski bir gün köpeğin yanına yaklaşıp başını okşar. Köpek ise şaşkın şaşkın ona bakarak hızla yanından uzaklaşır ve acı acı havlamaya başlar. O günden sonra köpek Dostoyevski’yi her gördüğünde ondan kaçar.
"Ruhu köleleştirilmiş bu köpek, bir sevgi açıdır."
Bu durum insanlar için de geçerlidir. Hayatları boyunca kötü davranışlara uğramış sevgi açları iyi bir davranışla karşılaştıklarında nasıl davranacaklarını bilemezler. Bazen kötü davrandığınız insanlar size tapar, bazense iyi davrandıklarınız sizden nefret eder.
Böyle insanların gözünde onları aşağılamanız onlar için bir beklentidir. Sizi gözlerinde yüceltirler. Eşit ve iyi davrandığınızda ise onların gözündeki değeriniz birdenbire düşer...
Yani şunu diyebilirim ki; değer denilen olguyu, yerinde ve kararında ölçülü bir şekilde vermeli. Yoksa, sevgi gösterdiğiniz yerden nefret görebilirsiniz.
Reader Follow Recommendations
Esra Topcu tekrar paylaştı.
Aşkının sarhoşluğu var bu bedende
Leyla olmuş bir ruh uyurgezende
İsmini sayıklar ömür yetiverdiğinde
Umar bu gönül razı olmanı
Sitemin dahi bu dünyada bir cennet hülyası
Tüm zamanların en hoşnut rüyası
Ahu, şimdi sende o esrarengiz anı
Ali Usta