Günlerdir Howard Gardner (Çoklu Zeka Kuramı) ve Benjamin Bloom (Tam Öğrenme Yaklaşımı) ile söyleşiyorum. Mesudum. İyi ki eğitim bilimci olmuşum.
Ülkemizde 12 yıllık zorun eğitim var, gerçi bir süre önce bu 8 yıldı, ancak sokakta, sosyal medyada, iş yerlerinde insanları gözlemlediğimde "ilkel" olan davranışları fark ediyorum ve şaşırıyorum. Market sırasında sıraya kaynak olup uyarılınca pişkin pişkin "sana ne" diyenler, sigarasının kutusunu yolda yürürken bile bile sokağa atanlar, gündemdeki haberleri takip ederek taraf tutanlar, kendi siyasi görüşünü yüceltirken diğerini aşağılayanlar, bir Avrupa ülkesine göç edip parkta yüksek sesli müzik dinlediği için uyarılınca öfke kusanlar, entelektüel biri olarak toplumu için tek bir şey üretme motivasyonu tanımayanlar.. liste uzar gider. Sahi biz okullarda ne öğretiyoruz, nasıl bir öğrenme ortamı yaratıyoruz, çocuklara gelişimleri için nasıl bir geri bildirim veriyoruz ki bunca ilkellik var?
Gerçek, güzellik (estetik) ve etik eğitimin üç ana unsuru olması gerekirken nerede yanlış yapıyoruz da hilkat garibesi binalarla tıka basa dolu şehirler kuruluyor? Bütün bunları nasıl değiştirebiliriz?