Sabitlenmiş gönderi
“…yalnızca kendinden kaçmak istemiyor, bir daha geri dönmemek üzere ortadan kaybolmak istiyordu.”
Sayfa 50
“Fakat bir sorun kalmıştı; dermansız bir dert. Bu da, amaçsız ve anlamsız yaşamanın verdiği yorgunluk ve bıkkınlıktı.”
Sayfa 10
Reader Follow Recommendations
“Bir kez daha hayatını, umutlarını, hâlâ geleceğinde yeri olduğunu düşündüğü Phœbus’ü kaybetme fikri, zayıflığından ileri gelen derin hiçlik duygusu, tüm çıkışların kapalı oluşu, hiçbir desteğinin bulunmayışı, terk edilmişlik ve yalıtılmışlığı, bu düşünceler ve benzer binlercesi daha üstüne kâbus gibi çökmüştü.”
Sayfa 543
“Ahh! İşte o! İşte o fikirdi! Hiç aklından çıkmayan o saplantıydı ona işkence eden, beynini kemiren, yüreğini delik deşik eden...”
Sayfa 417
“Oysa ben, ben zindanı içimde taşıyorum, içimde kış, buz, umutsuzluk var, ruhum kapkaranlık.”
“Seni aradım. Yeniden gördüm. Bu bir felaket oldu. İki kez görünce bin kez görmek istedim, hep görmek istedim. O zaman cehennem yokuşunda fren yapmak mümkün müydü?”
Sayfa 383
“Artık hissetmiyor, bilmiyor, düşünmüyor, olsa olsa hayallere dalıyordu. Hiçbir canlı yaratık bu derece hiçliğe teslim olmamıştı.”
Sayfa 375
“Bir sağırın, bir başka sağırla konuşurken durması için neden yoktur.”
Sayfa 235
“Görür gibi oluyor ama durup seyredemiyorum!”
Sayfa 204
“…henüz kalbinin yerini hissedecek zamanı olmamıştı.”
Sayfa 174