“istanbul rengarenk hayat dolu bir şehir. yaşamayan tek kişi varsa burada o da benim.”
-duvara karşı, 2004
esra
@eternityandme
·
5ay
İstanbul sağı solu belli olmayan bir metropol. Her
an fikir değiştirme ihtimali, bağrından her an yeni bir eğilim, bir mucize, beklenmedik bir şey çıkarma potansiyeli taşıyor.
"Ben hayatın içinde bu kadar olabiliyorum, yakından tanıdığım her şeyden bir süre sonra nefret etmeye başlıyorum, hem şimdi mesele bu değil. Sen gitmeden bir çay içelim mi?"
"lçelim, bir de Bob Dylan dinleyelim"
esra
@eternityandme
·
5ay
(…) hayatında insandan çok roman figürü var, biraz hayata karışmanın vakti gelmedi mi?"
sonra sen benim iç sızım bana nilgün’ün kuşlarını yolla. hani o ölüme uçarak atlayan kadının kuşlarını yolla. ne demişti nilgün: kuşlara iyi bakın.. kuşlarım yaralı oysa nil. sesi martı çığlığı kokan güvercinleri durmadan vuruyorlar nil. ve sabahlar artık daha da yorgun karşılıyor bizi. herkes herkese çok yabancıyken ben, sen ya da o niye bu kadar herkese benziyoruz ki.. diyordun ki nil; ey iki adımlık yer küre senin bütün arka bahçelerini gördüm ben. bütün arka bahçeler hep mi yabancıydı bize nil.
-nilgün marmara
esra
@eternityandme
·
1yıl
“Ya bir kuş ne taşır kanatlarında
ölümünden başka?”
Sayfa 68 - Mitos Yayınları, geç kalmışımKitabı okudu