"Her şey mi? Sevdiğin birinin ölümünü ya da sana büyük mutluluk getirmiş bir ilişkinin bitişini güzel bir şey olarak kabul etmek zor."
"Bir şeyi doğru ya da yanlış gösteren şey, insanın sınırlı düşünüş biçimidir," diye karşılık verdi Peder Mike. "Hayatımızdaki bir olay doğal bir doğru ya da yanlış olamaz; bir olaydır yalnızca. Ama bizim insanca her şeyi kontrol etme eğilimimiz yüzünden, ona bir etiket takarız."
İnsanlara etiket yapıştırmak doğru değildir.
Üzerine iyi insan damgası vurulan çoğu kimselerin aptal olduğu düşünülür.
Sayfa 114 - Altın Kitaplar (Küçük boy)
çocuğa yapıştırılan etiket genellikle ona nasıl davranılacağını belirler
Yaşadığınız şu çevrenin ne kadar, ne kadar boğucu bir yer olduğunu anlayabilseydiniz! Bir çevre düşünün ki insana kıyı kıyı yanaşıp yan gözle bakıyorlar ve onda ya bir devrimci, ya da bir psikopat, ya da bir palavracı arıyorlar; bir insan aramak kimsenin aklına gelmiyor! “Oo, -diyorlar-, bu psikopat!” Ve seviniyorlar. “İşte bir palavracı!” Bu yargıyı verir vermez de sanki Amerika kıtasını keşfetmişcesine keyifleniyorlar. Beni anlamayıp alnıma ne türlü bir etiket yapıştıracaklarını kestiremeyince de, suçu kendilerinde değil de yine bende buluyorlar ve “Tuhaf bir adam bu, çok tuhaf bir adam” diyorlar!
Sayfa 126Kitabı okudu
“Peki yiyeceklerimizin üzerine, arzu ettiğimiz hayvanın tabağımıza ulaştırılması uğruna ne kadar hayvan öldürüldüğünü yazan bir etiket konsa ne olurdu? Mesela, Endonezya menşeili trolle avlanmış karidesler şöyle bir etiket taşıyabilirdi: BU KARİDESİN HER BİR KİLOSU İÇİN TOPLAMDA 26 KİLO GELEN TÜRLÜ DENİZ CANLISI ÖLDÜRÜLÜP DENİZE GERİ ATILMIŞTIR.”
Dil ve diğer diğer sembol sistemlerinden asla vazgeçemeyiz; çünkü sadece onlar aracılığıyla kendimizi hayvanların üstünde bir yere, insan seviyesine çıkardık. Ama bu sistemlerin yararlanıcıları olduğumuz kadar kolaylıkla kurbanları da olabiliriz. Sözcükleri etkin biçimde kullanmalı öğrenmeliyiz ama aynı zamanda dünyaya, her verili gerçeği bir genel etiket veya açıklayıcı soyutlamanın bildik benzerliği içine sokarak bozan yarı donuk kavramlar aracılığı ile değil de, doğrudan bakabilme yeteneğimizi korumalı ve mümkün olduğunca güçlendirmeliyiz.
