Anneciğimin çok sevdiğim bir sözü vardır:”Çöplüklerde ne güller biter.”. Bu kitabı daha iyi anlatan bir cümle olamaz kanaatindeyim.
Ahmet Mithat, Edison, Dostoyevski, Abraham Lincoln, Benjamin Franklin, James Watt, Beethoven, Dickens ve Mehmet Akif Ersoy…
Bu kitap ekonomik koşullarından yakınan, üşenen, umutsuzluğa düşen, erteleyen hatta her şeyden vazgeçenlere, “yapanlar nasıl yapmış” tarzı tablolar sunuyor. Biyografisine yer verilen şahsiyetlerin en önemli ortak noktaları okumayı çok, hep sevmiş olmaları. İçinde bulunduğumuz şartlar ne olursa olsun ‘kader gayrete aşıktır’.
🩵Biz hepimiz hayat alışkanlıklarımızı kaybetmişiz.
🩵Dehâ yüzde bir ilham, yüzde doksan dokuz terdir.
🩵İnsan içinde yaşadığı toplumu değiştirmek istiyorsa önce kendini değiştirmelidir.
🩵Küçük büyük demeden büyüm ayrıntılara dikkat et,sonuca ulaşana kadar sabret.
Örnek Hayatlar - Meşhur Olan Fakir ÇocuklarRecep Şükrü Apuhan · Genç Timaş Yayınları · 2019219 okunma
Batı Tıbbı Sağlığınızın Altını Nasıl Oyar
Shane Ellison, Batı Tıbbı Sağlığınızın Altını Nasıl Oyar? Diyerek önce bir hüküm kuruyor. Kurduğu bu hükmün gerekçelerini de burada anlatıyor. Kendisi gazeteci ya da yazar da değil; kimyacı. Yani işin mutfağını bilen, tanıyan olarak bu kitabı yazmış. Özellikle kitabın en başında yer alan "yazarın notu" kısmında kendisi hakkında bilgi
Yapay kader kitabına oldukça olumsuz eleştirilerimin olduğunu baştan belirtmek isterim.
Kitabın kahramanı lüsid rüya (kişinin rüya gördüğü sırada, rüya gördüğünün farkında olmasına verilen ad) dan esinlenerek ortak bir bilincin olabileceğini düşünüyor ve tek ruh çoklu beden iddiasını ortaya atarak panteistlik ve reenkarnasyonculuk üzerine kurulu
Bir yazıçını tam anlamaq üçün sonuncu əsərlərini oxuyun, çünki son əsərləri ən yaxşı əsərləri olur - deyə oxumuşdum, bu fikirlə razıyam. Xüsusilə, Tolstoy kimi qarışıq və anlaşılması mürəkkəb olan yazıçını ilk əsərləri ilə anlamaq mümkün deyil, hər əsərində fərqli ideologiya ilə oxuyursan və qərar verə bilmirsən hansı odur. Təbii ki, son
Ben ne okudum dedirtecek bir kitapla geldim. Resmen gözünüzde hepsi potansiyel katil. Tam kesin bu katil diyorum hop başka bişi oluyor. Tamam tamam heyecanımı maruz görün Bir solukta okuyacağınız aslında kesinlikle elinizden bırakamayacağınız bir kitapla geldim. Heyecanın sürekli arttığı gizemin hiç gitmediği dolu dolu bir kitap biz Emrah bey ile konuşarak (hoş ben her daim kesin katil bu deyip hiç çıkmaması gibi bir olay var) keyif alarak okuduk.
∙
Kitabın asıl konusu; 5 yakın arkadaşın her hafta sonu birlikte avlanmak içim ormana giderler. Ancak bu seferki avlanma çok farklı olur ve aralarında biri ölür. Şimdi ortada bir ölü, bir silah ve 4 şüpheli vardır. Grant hem kendi silahıyla ölür hemde bu dört arkadaşında parmak izi ve ateş ettiklerine dair parmaklarında kalıntılar vardır ve hepsi alkollü yada uyuşturucu almıştır. Polise verdikleri tüm ifadeler aynı olup ağızlarından tek bir cümle çıkar Grant’ı ben öldürmedim...
∙
Olaylar derinlemesine incelenmeye başladıkça ortaya çok daha farklı şeyler çıkar ve çıkanlara inanamayacaksınız yani aslında Grand’ta çok melek bir insan değilmiş peki en büyük soru katil kim? neyse kitabı şiddetle okumanızı öneririm.
Bu kitaba inceleme yazmayı düşünmüyordum ama iki cümle etmezsem de içimde kalır :)
Öncelikle söylemek istediğim şey umarım yazar bu seriye devam eder. Aslında seri demek pek doğru değil ama iki kitap da aynı türde ve yan yana durduklarında seri gibi göründükleri için bence bu bir seri. Her neyse umarım bu tarzda farklı kitaplarını da okuyabiliriz kısacası.
Açıkçası kitabın başlarında tam olarak neyi çözmemiz gerektiğini anlamadım. Kitapta çok fazla bir olay olmuyordu bana göre ve 278. sayfaya gelene kadar kitabı çoktan çözdüğüme emindim. Ama 278. sayfaya geldiğimde bir süre "Neeee!?" demiş olabilirim. Devamında da inanılmaz bir hızda şok olmaya devam ettim. Tahmin ettiğim hiçbir şey doğru değildi ve doğru olmalarını geçtim, aslında olan şeylerin yanından bile geçmiyorlardı ve ben buna bayıldım. Kitaplarda, filmlerde ve dizilerde tersköşe olaylara bayılıyorum. Yani gerçekten bu yazarlar bunları nasıl düşünmüş demekten alamıyorum kendimi :)
Kitapla ilgili canımı sıkan şey yaklaşık son 70 sayfayı okuyunca önceki kısımların bana biraz fazla uzamış hissi vermesiydi. Ama yine de çok güzeldi.
İlk kitabı okuyup sevdiyseniz de hiç okumadıysanız da bu kitaba bir şans vermenizi öneririm (:
