Ölüm
Anne benim yorganım maviydi neden beyaz örtün üzerimi
Pamuk gibiydi yatağım neden bu yünün taştan gibi. Gece lambaları yakmayı unutmuşlar oysa annem bilirdi karanlıktan korktuğumu. Yağmur mu yağdı acaba? etraf toprak kokuyor.
Anne yatağıma böcek girdi alır mısın?
Hafta sonu da değil neden yıkadılar beni üstelik yabancı kişiler.
Neden ağlıyorsun anne yoksa bana küstün mü?
Şaiir
Annee ..?**
**Benm Yorganım Maviydi , Neden Beyaz Örttün üzerime ?
**Pamuk Gibiydi Yastıgım , Neden Şimdi Taş Gibi .
...
**Gece Lambasını Yakmayı Unutmussun Babaa. Oysa BiLirdin KaranLıktan Korktugumu !
**Yağmur Mu Yagdı Acaba , Etraf TopraK Kokuyor ..
**Hafta Sonu Degil Ki , Neden Önceden YıkadıLar Beni .. ?
'
**..... Neden AgLıyorsun Sevdiqim ?' , Yasarken BiLdin Mi Kıymetimi ...
Svetlana Aleksiyeviç (2015 Nobel Konusmasi)
Nigâr Hacızade
Belaruslu gazeteci-yazar Svetlana Aleksiyeviç, savaşı, şahidin anlatma yükümlülüğünü, edebiyatını, ömrü boyunca yanı başında olan sesleri anlatıyor.
Kaybedilmiş Bir Savaş Üzerine: Svetlana Aleksiyeviç’in Nobel Edebiyat Ödülü
Nobel Edebiyat Ödülü’nün bu yılki sahibi Belaruslu yazar Svetlana Aleksiyeviç, 7 Aralık’ta ödül
Bir sabah uyanıyorum
Pasparlak sımsıcak güneşin doğuşuna
İçimi ısıtıyor ruhumu aydınlatıyor
Her çocuk gibi koşuyorum, gülüyorum,
Umutla
Bir sabah uyanıyorum
Genzimde bir acı , yanma
Anne! Benim yorganım maviydi, neden beyaz örttün üstüme.
Pamuk gibiydi yastığım, neden şimdi taş gibi. Gece lambasını yakmayı unutmuşsun, oysa bilirdin karanlıktan korktuğumu.
Yağmur mu yağdı acaba, etraf toprak kokuyor. Hafta sonu değil ki neden önceden yıkadılar beni. Neden ağlıyorsun sevdiğim, yaşarken bildin mi kıymetimi...