Çox maraqlı kitabdır, lakin ingiliscə oxuduğumdan çoox ağır irəliləyirdi( bu arada bu kitaba çoxdan başlamışdım, burda qeyd etməyi unutmuşdum). Kitab bildiyiniz dərslik kitabı olduğu üçün hər səhifəsi bilgi, elmi məlumatdır. Öyrəndiklərimi qeyd dəftərimə yazırdım, amma bir iki məlumatı burda da bölüşmək istərdim ( məlumat çoxdur, amma sitat kimi
·
Not rated
/nietzsche'nin düşüncesinin projektif karakteri: sokrates ve sokratik
Nietzsche'nin psikolojik ve felsefi görüşlerinin ayrılması, bireysel disiplinler için ne kadar verimli olursa olsun, Nietzsche'yi bir filozof olarak anlama ve felsefesini bütün olarak yorumlama konusunda eksik kalır. Bu nedenle kendisini bir "ruh kâşifi" (KSA, JGB, 5, 222) ve "ruhun ceviz kırıcısı" (KSA, GM, 5, 358)
Kitabın ilk yarısı çok güzeldi. İkinci yarısı çok kötüydü.
İlk yarısını neredeyse bir günde okudum. Adını ve kitabın arka kapağını okuduğunuzda kitabın içinde ne olduğuna dair az çok bir tahmininiz oluyor. Yazar buna rağmen konuyu incelikli bir şekilde işlemeyi başarabilmiş, işleri basit tutmamış, çok katmanlı bir öykü oluşturmayı başarmış.
Tavsiye ederim güzel, sade, yormayan ve sakinleştiren bir kitaptı ve sonunda ikisi de ölür'den iyi olduğu aşikar. Kitap karakteri Euphoria dizisinde Zendaya'nın canlandırdığı Rue karakteriyle birebirdi bana göre okudukça içine çekti başlarda biraz yavaş ilerlese de ortalarına doğru hızlanıyor. Kitapta ise yaşadığı hayatındaki her şeyden pişman olan Nora'nın bir gün ansızın gece yarısı kütüphanesine girmesi ve orda yaptığı seçimlerin öbür yaşamlarında ne gibi olasılıklar doğurduğunu ve asıl kök hayatındaki amacını anlamasını konu alıyor. Nora ne canlı ne de ölü tıpkı Erwin Schrödinger kedisi gibi...
. BİZ
Yevgeni İvanoviç Zamyetin
( 1884 - 1937)
1920 yılında yazılan eser Zamyetin'in en bilinen eseri ve tek roman çalışmasıdır.
Ülkesi Rusya'da ancak 1988'de yayınlanmıştır. Sanırım dünyanın her yerinde yazarların kaderi bu. Değerleri yıllar sonra anlaşılıyor. Tabii o zamanki yönetimlerin de bunda payları var.
Romanın kurgusuna
Öncelikle kitapta beni rahatsız eden iki nokta var. İlki diyaloglar, başlarda yazım tarzından dolayı kimin ne dediğini hangisi olduğu çok anlaşılmıyor bir süre sonra alışılıyor diyaloglara. İkinci olarak ise zamanlar, üç ay sonrası diye başlık atıp üç ay sonrasını üç ay önceden daha sonra üç ay öncenin bir ay sonrasından gibi sürekli gelgitlerle hikayeyi anlatmış yazar. Çok zorladığı söylenemez ama ne gerek vardı buna öyle değil mi?
Çok abes bir benzetme olabilir kitap biraz Euphoria dizisini andırdı. Sebebi ise son on hatta yirmi yılın gençler arasındaki ilişkinin düzenin düzensizliğin çok iyi anlatılması.
Kendini tanıma, toplumda yer edinme, arkadaşlık, aile gibi kavramları baş karakterlerimiz Connell ve Marianne’le ve onların dışındaki yan karakterler arkadaşları ve aileleriyle anlatıyor.
Marianne’de de Connell’da da kendinden parçalar buldum ve onların hayatını okurken tüm hücrelerime kadar hissettim bunu. Her okurda böyle olmayabilir bu ama çoğu yerde ben gözlerim dolu dolu okudum kitabı kendimi okuyormuş gibi hissettiğim için. Benim için de bir kitaptaki önemli unsurlardan biri de bu ya zaten.
