ilk yorumumu yazdıktan sonra dedim ki belki ben önyargılıyımdır, belki faydalı bir kitaptır, belki... derken önsözündeki ilk cümleyi okumamla sinir kat sayımın birdenbire artması bir oldu. "Eğer şiirin ne olduğuna dair bir şeyler duymak istiyorsanız bu kitabı okumalısınız." Aman Tanrım! Kusura bakma ama ya da bak, sen tam olarak hangi sıfatla böyle bir cümle kurma cüretkarlığını gösterebiliyorsun? Sen şiir üzerine ne kadar bir eğitim gördün de böyle ahkam kesiyorsun? Hatta sen hayatında hiç şiir gördün mü? "ŞİİR
Öyle bir halde bıraktın ki beni
Derdimi ancak şiirler anlatabilir
Ve kalem dahi oynatamamamın nedeni
Sen roman yazmaya bile değmezsin
Ve roman çok daha büyük ve heybetli de görünse de,
Bir tüfek gibi
Çok daha ufak olan bir çakı;
öldürürken çok daha fazla can yakabilir!
Bu yüzdendir şiire sevdam,
Yalnızca ölümü, gerçekten arzulayanlar bilebilir. " Şiir dediğin şu yazının, adını da " şiir " koyman zaten ayrı bir mevzu. Ama daha önemli bir konu var. Sen buna şiir mi diyorsun gerçekten! Düzelteyim; Bu tam olarak ne biliyor musun? Hiçbir estetiği bulunmayan, çalakalem yazılmış, alelade bir yazıdan, sözcük israfından başka bir şey değil. Ve nasıl bir cesarettir ki önsöze öyle bir cümleyle başlıyorsun. Gerçekten cahil cesareti dedikleri bu olsa gerek! Neyse Schopenhauer'ın güzel bir yazısıyla veda ediyor ve gerçekten pişmeden böyle işlere kalkışmamanı temenni ediyorum. "Hayatta nasılsa edebiyatta da öyle: her nereye dönseniz derhal kendinizi düzelmez, yola gelmez bir insan güruhuyla karşı karşıya buluyorsunuz, her tarafı her bir köşeyi doldurmuşlar, tıpkı yaz sinekleri gibi sürü halinde her yere doluşup her şeyi kirletiyorlar. Bir yığın berbat kitap, gıdasını buğday başaklarından alan ve sonunda onu boğup kurutan edebiyatın istilacı yabani otları da öyle. İnsanların zamanını, parasını, dikkatini - ki bunların meşru sahibi, iyi kitaplar ve onların soylu hedefleridir- gasp etmektedirler:Bunlar ya safi para kazanmak ya da makam mevki elde etmek amacıyla yazılırlar. Dolayısıyla sadece yararsız değildirler; fakat müspet olarak zarar da verirler. Mevcut edebiyatımızın tümünün neredeyse yüzde doksanı halkın cebinden birkaç kuruş aşırmaktan başka bir hedef gözetmez ve bunu başarmak için yazar, yayıncı ve eleştirmen elbirliği edip güçlerini birleştirmişlerdir. "