Ne denli zor bir işe girişmek istiyorum, ama aynı zamanda da ne denli boş şeylerden korkuyorum.
Sayfa 2
“İdam mahkûmunun biri ölümünden bir saat önce, yüksek bir dağın tepesinde, ancak iki ayağının sığabileceği kadar daracık bir yerde yaşaması gerekse, çevresindeyse uçurumlar, okyanuslar, sonsuz karanlıklar, fırtınalar ve sonsuz bir
yalnızlık olsa, yine de o bir avuç yerde ömrü boyunca, binlerce yıl, sonsuza dek yaşamanın, o anda ölmeye yeğleneceğini söylemiş. Yeter ki yaşasın! Yalnızca yaşasın!Aman Tanrım, bu nasıl gerçek böyle! Bu nasıl gerçek! İnsan ne alçak yaratıkmış!”
Düşünce denen şeyi kovmuştu kafasından; acı veriyordu düşünceleri ona. Bildiği, hissettiği bir tek şey vardı: Şöyle ya da böyle,
her şey değişmeliydi.
Sayfa 259
Reader Follow Recommendations
Asmalar kurudu, incir ağacı soldu. Nar ağacı, palmiye, elma ağacı ve tarladaki tüm ağaçlar kurudu. Çünkü âdemoğlunun neşesi kayboldu.*
*Yoel 1-2 -y.n.
Sayfa 48
Aynı yaban elmaları gibi düşüncelerimin de yürüyüşe çıkanlara yiyecek olmasını ister ve fakat aynı düşüncelerin evde tadıldığında lezzetli olacağının garantisini vermezdim.
Sayfa 38