Ödünç Zaman
youtube.com/watch?v=qYEooPe...
Caddeyi koşar adım geçiyorum, zaten arabalar da bir türlü yol vermek bilmedi, üstelik de yaya geçidinde beklediğim halde geçiş önceliği tanımadılar. Önceliğin benim olması gerekiyor, yaya geçidi orası... Sinirleniyorum. Her gün defalarca aynı krizi yaşayıp yine de söyleniyorum, boş veremiyorum. Küstah
KORKU: Her zaman bende merkezi bir şey olarak dile getirilmiştir - ve yazılmıştır. Anneciğimin ölümünden önce bu Korku onu kaybetme korkusuydu.
Peki, ya şimdi onu kaybetmişken?
KORKU duymaya devam ediyorum, hatta belki de daha çok korkuyorum, çünkü, ne tuhaf, daha kırılgan bir haldeyim (bir köşeye çekilmeyi, yani bütünüyle Korkudan uzak bir yere kavuşmayı aşırı derecede istemem de buradan kaynaklanıyor).
- Peki ne'den korkuyorum şimdi?
- Benim de ölmemden mi? Evet, kuşkusuz - Ama daha az gibi geliyor bana- hissediyorum bunu -çünkü, ölmek anneciğimin yapmış olduğu şeydir (ona kavuşma duygusu iyi gelen bir hayaldir).
Demek ki, aslında: Winnicott'un psikotik'i gibi, daha önce olup bitmiş bir felaketten korkuyorum. Ben bunu kendi içimde binlerce kalıntı aracılığıyla durmaksızın yeniden yaşamaya başlıyorum.
Buradan da, anında, bütün bir düşünceler, kararlar taşkınlığı doğuyor.
- Nerede korkuyorsam oraya giderek (heyecanlılık işareti sayesinde saptanması kolay yerler) bu Korkuyu içimden çıkarıp atmalı.
- Anneciğimin hakkında kaleme alacağım metni yazmaktan beni alıkoyan, beni ondan ayıran şeyi, durup dinlenmeden ortadan kaldırmalı: Kederin etkin biçimde gitmesi: Kederin etkin hale geçmesi.
[Metin, bu fiş üzerinde, Korkunun bu açılışıyla (doğurmasıyla, kopuşuyla) bitmeli.]
Sayfa 213 - 214 Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Genç Werther'in AcılarıJohann Wolfgang Von Goethe · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2021122.6k okunma
"Ne güzel konuşuyorsunuz" dedi Ruth
"Güzellik değerlidir, ama ben daha önce değerini hiç bilmemişim. Güzelliği anlamsız bir şey, şiirden ve akıldan yoksun, sadece güzellik olarak kabul etmişim. Oysa şimdi biliyorum, daha doğrusu öğrenmeye başlıyorum. Şu çimler, artık onların neden çim olduğunu, güneşin, yağmurun ve toprağın gizli kimyalarıyla onları bu hâle nasıl getirdiğini bildiğim için daha güzel geliyor. Çünkü çimlerin hayat hikayesinde büyük bir romans var ve hatta, evet, macera da var. Bunu düşünmek bana heyecan veriyor. Kuvvetin ve maddenin karşılıklı oyununu ve müthiş mücadelesini görünce, çimler üzerine bir destan yazabilirmişim gibi geliyor."
Sayfa 139 - Türkiye İş BankasıKitabı okudu
