Evet önemi kalmadı
"Ama aşkın modası geçti artık, şairler öldürdü aşkı. Aşk hakkında o kadar çok şey yazdılar ki, kimse onlara inanmaz oldu; bence çok normal. Gerçek âşık acı çeker ve susar. Hatırlıyorum da, ben bir zamanlar... Ama artık önemi kalmadı. Sevda maziye karıştı."
Hiçbir şeyin önemi kalmadı... Ölüm! Evet, ölüm... Oradakilerin hiçbiri bilmiyor, bilmek istemiyor, acımıyorlar. Eğleniyorlar. Vız geliyor onlara ama kendileri de ölecekler. Ben biraz önce, onlar biraz sonra... Ama onların da başına gelecek. Oysaki orada coşup duruyorlar.
Reklam
220 syf.
10/10 puan verdi
·
Beğendi
·
3 günde okudu
Hangi taşı kaldırsam / Anamla babam / Hangi dala uzansam / Hısım akrabam / Ne güzel bir dünya bu / İyi ki geldim / Süt dolu bir torbayla / Şöylece çıkageldim / Kime elimi verdimse / Döndürüp yüzümü baktımsa / Kısmet kapıyı çaldı / Kör pınara su geldi / Ben şakıyıp durdukça öyle / Gülün kokusu geldi / Bebesi olmayana / Bunalıp da kalmışa / Acılarla
Ezgili Yürek
Ezgili YürekRuhi Su · Everest Yayınları · 200686 okunma
Tamamı paylaşılası..
Evet, sen de isterdin sanırım huzurlu yaşayabileceğin bir hayatın planlarını şimdiden yapabilmeyi; kolaya indirgenmiş, biraz fazlayı aşırılıkta aramayan, ölçülü bir heyecanla kritersiz bir maceraya aday kahraman olmayı. "Rüzgâra dur, yağmura yağma, mevsime değiş" demeyi; doğru, hepimizde biraz tanrıyı kıskanmak var galiba. Bütün günahlar da buradan kaynaklanıyor adeta. Hırslarımızın, çekincelerimizin odağı burası. Kazanmaktan çok, kaybetmeyi göze alabiliyoruz. Çikolata bile kurtlanabilir. Dondurma erir. Çiçek solar. Galiba önemli olan, onları yerinde yaşamak, yerinde korumak! Birer hatıraya dönüşseler bile! Kaç ölüme, kaç doğuma şahit olduğunu hatırlayabiliyor musun? Sevmek, ifade edebilmek kadar, ifadeyi unutmamaktır da. Şimdi sessizce uzaklaşmalıyım. Çünkü beni anlamadığını, anlamak için uğraşmadığını, hatta bunu önemsemediğini biliyorum. Aynı otobandaydık ve birimiz birimizin yanından geçip gitti. Hafızasızlığı, gurur saymanın adil yanı!. Hangimiz süratliydik; önemi kalmadı. Hangimiz daha özveriliydik; bunun da… Umarım, mutlu olursun. Bunu bir çöküntü anında da söylemiyorum. Hiç kimse aldatmadı ötekini; yalnızca böyleydik işte!. Yüzüme bakma nefretle, Bir nedeni yok. Yalnızca öptüm.
Sayfa 64 - Sel Y.
“Hiçbir şeyin önemi kalmadi. Ölüm ! Evet , ölüm. “ diye düşünüyordu. “Oradakilerin hiçbiri bilmiyor , bilmek istemiyor , acımıyorlar. Egleniyorlar. Vız geliyor onlara , ama kendileride ölecekler. Aptallar !... ben biraz önce onlar biraz sonra... ama onların da başına gelecek. Oysa orada coşup duruyorlar.
"Hiçbir şeyin önemi kalmadı... Ölüm! Evet, ölüm... [...] Vız geliyor onlara ama kendileri de ölecekler. Eşekler!... Ben biraz önce, onlar biraz sonra... "
Can Yayınları 2017, Çeviri: Nihal Yalaza TALUYKitabı okudu
Reklam
124 öğeden 21 ile 30 arasındakiler gösteriliyor.