Bir şey farkettim de biz neden bu katliama, soykırıma sesini çıkarmayana karşı böyle hoşgörülü alçakgönüllüyüz. Yok efendim bu din savaşı değil bu sadece Müslüman davası değil vs diyoruz öyle olsa ne olacak. Diyelim ki Müslüman davası din davası veya savaşı böyle olunca olanlara göz mü yumulmalı? Ölenlerin ırkı dini çok mu önemli? Kafası kopan bebeklere dine göre mi merhamet ediliyor. Hani çocuklar masumdu savunmasızdı, yada hiçbir suçu olmayan insanlara destek olunmalıydı. En kanlı savaşlarda bile dokunulmadı sivillere o zaman ayrım yoktu da şimdi mi çıkardık ortaya? Merhametin zerresi bulunmayan insanlara yok bu şu davası bu davası bu yüzden tepki gösterelim demekten sıkıldım ve utanıyorum. Her ne davası olursa olsun insan canından önemli mi ki bunlar savunmasız insanlar bebekler hayvanlar kadınlar! Şiddete tepki göstermek için (bu şiddetten çok daha fazlası) illa bir şey mi ortaya atmak gerek. Her kim olursa olsun buna sessiz mi kalmalıyız ki bir yerlere dokunmaya çalışıyoruz. Bu Her ne savaşı ve davası olursa olsun ses çıkarmak zorundasınız bu sizin keyfinize göre bir şey değil. Sırf zararı size dokunmuyor diye üç maymunu oynayamazsınız. Ve o iğrenç zihniyetlerinizi belki değiştirebilirsiniz diye türlü şekillere sokmak zorunda değiliz. Evet bu Müslümanlık davası, evet insanlık davası evet ölenler Müslüman ve kimin hangi dinden olduğu sizi zerre ilgilendirmez ama şiddete ses çıkarmak için herhangi bir dine mensup olmak zorunda değilsiniz ama dur demek zorundasınız bu cılız bir tepki olsa bile! Çünkü kötü olan bir şeye tepki göstermek için şart arıyorsanız bu zulmü yapandan daha aşağılıksınız demektir!
n'oluyor biliyor musun
"nihayetinde yalnızız"
klişe
yalnızım evet
ama burası işte
akan kan kapanan yara
en çok da atılan dikiş
bi başkası geliyor merhaba'ya
veda bende o meraba
h bile yok
bütün şişeyi sıkmış üstüne
bütün şişeyi içse ya
sıkıldım
burdan da
senden de
"gelmemek gelmek fiilinin olumsuzu değil
yeni bir fiil gelmemek
bütün mastarları dövsek ya.."
Evet, çoğu kez, insanlık ilgilendirmiyor beni. Amerika’yı ben keşfetmedim, aya ilk ayak basan da ben değilim çünkü. Tanrıyı okey taşı çalarken yakaladığımızdan beri aramıza almıyoruz da! Bana ne felsefeden, felsefeden ayrılan, felsefeyi terk eden, felsefeyi selsefil bırakan bilim dallarından. Gerçek’i kendi ellerimle eğittim: bir hayvanım ben. Temel dürtülerimle onurluyum. Gerisi takı, gerisi düs. Arılığımda saldırganlık ve seks tartışılır. Statülerinizden, eşleşmelerinizden ve en önemlisi üremeniz- den sıkıldım; bunu a n l a t a m ı y o r u m. Bölünerek çoğalmamız ne hoş olurdu, baştaki bedenimizden zerre kalmayana kadar!.. hesap ödenmemiş demektir. Düellomuz başka bir boyutun yamaçlarında olacak. Silahları akıl saçacak. Biz seçeceğiz.
Sayfa 82Kitabı okudu
348.jpg){kind=small}
Puanım: 4/5
Merhaba öncelikleee
Romantik kitapların bu kadar ince olmasına pek alışkın değilim. Sayfa sayısına bakmadan sipariş etmiştim ve gelince şaşırdım ama zaten çerez olarak okumak istediğim için bir yandan iyi oldu.
Başlamadan önce birkaç inceleme okudum. Ve herkes neden bu kadar kısa sürdü diye isyan etmişti. Evet kısaydı,bir oturuşta bitirebilirsiniz bu kitabı. Ama bence bu çokta kötü bir şey değil. Sadece iki insanın birbirine açılma süresi uzadığı için birlikte yaşadıkları anlar daha kısa anlatılmıştı. Son kısıma geldiğimde,çok hızlı bir son olduğunu düşündüm. Aradaki o geçişi okuyucuya yedirmiş olsaydı çok daha güzel olabilirdi. Ama yinede okunur mu derseniz. Okunur tabiki.
Son olarak söylemek istediğim bir şeyler var. Ben artık okuduğum romantik kitaplarda,kadın karakterin dilinin tutulmasından,kendini aşağı görüp erkeği yüceltmesinden sıkıldım. Evet birinden çok etkilenebilir ama bu kendini yermesi gerektiğini göstermiyor.
Ve genel olarak bu hisleri hep kadının iç sesinden veya ağzından dinliyoruz. Aksi çok nadir gelişiyor. Bu da durumu klasikleştiriyor bana kalırsa..
Aynı Çatı Altında
