Eğer yasanın size gerçek ve derin bir aşk, hem içten hem de dıştan gelen bir zenginlik ve para getireceğine inanırsanız, hayatınızın evrensel ve derin bir anlamı olduğunu düşünürseniz tam olarak bunları bulursunuz.
Leonardo da Vinci (1452-1519), çıraklık dönemini Floransa'da Verrocchio'nun atölyesinde geçirdi ve daha sonra aynı kentte ve Milano'da çalıştı. 1516'da I. François tarafından Fransa'ya çağrıldı ve orada Amboise'da öldü. Leonardo, çok yazık ki renklerin kimyası konusundaki araştırmaları yüzünden daha sonraları çok kötü bir duruma girmiş olan az sayıda resim yaptı (Kayalıklı Meryemana, Louvre, 1483, r. 363; Son Yemek, Santa Maria delle Grazie, Milano, 1495-1497, r.349; Bakire Meryem ve Çocuk İsa Azize Anna ile Birlikte, 1501; Gioconda ya da Mona Lisa, Louvre, 1503-1506). Leonardı, on beşinci yüz yılın insan vücudu üzerindeki araştırmalarını tamamladı, ama ona psikoloji alanındaki buluşlarını eklemeye de önem verdi. son Yemek, bireylere göre değişen ifâde farklarının sistemli bir incelenmesiydi; Mona Lisa'da ise, ruhsal yaşamın gizlerinin açığa vurulması amaçlanmıştı. Leonardo, Kayalıklı Meryemana'da hıllıl göze çarpan Quattrocento heykelvari-resminin sert çizgilerini bir yana bırakarak, ortamın ışıklı ve akışkan titreşimlerini ve sfumato denen gölge-ışık tekniğiyle, modelin görüntülenmesini gizleyerek tenin yumuşaklığını dile getirmeye yöneldi. Rönesansın "evrensel in san" kavramını da ete kemiğe bürüdü. Yaşadığı sırada basılmayan bilimsel ince lemeleri ve sayısız deseni, astronomi, fızik ve doğa bilimleri, biyoloji, mekanik, hidrolik, havacılık ve kimya gibi bütün alanlarda duyduğu bilgi açlığına tanıklık eder. Ama Leonardo, doğanın bir yansısı olan resmi, en yüce yaratıcı sanat ve hem sanatların hem de bilimlerin gerçek amacı haline getirmişti.
Sayfa 320 - PdfKitabı okuyor
Trajikomedi ve serinkanlı vahiy
Buñuel'in kamerasının serinkanlılığı, ahlaki yargılan reddedişi, modern burjuvazinin sinemada tekrar tekrar rastlanan gülünç ikilemlerinden birini vurgular. Burjuva çoğu zaman statüsünden o kadar kuşkuludur ki istek ve eylem arasındaki uçurum, gülünç duruma düşmemek için her çareye başvuranlarda bile gülünç hale gelir. Her şeyden önce, burjuvazi en çok korktuğu şeye, makine çağında bir robot konumuna, yani Bergson'un gülünecek şeylerin kaynağı olarak gördüğü mekanik bir niteliğe indirgenmeye karşı korumasızdır. Trajikomedi modernliğin evrensel idealleriyle, tüketim çağının aydınlanmış profesyonel burjuvasının sunduğu akılcı yaşam kalıplarıyla dalga geçerek, onları gülünç bir biçimde kırar. Sinemada Welles, Renoir ve Buñuel bize vasiyette bulundular; bizler ise gerçek ahlaki örneklerin olmadığı bir çağda yaşıyoruz. İktidar ile kişisel çıkar kibirliliğe ve acıya yol açar ve bu, süreç içe- risinde hepimizi ahmaklaştırır
Sayfa 45Kitabı okudu
böyle şeyler deyip sevgi böceği, hümanist, evrensel ahlak/değer yargılarına atıfta bulunan bu sözde yramın filozofu, aslında orul orul orospu evladı kansız terörist pç evladının tecavüz ettiği bazı kadınlar:
EVİN:
Bu militan Kahramanmaraş'ın Pazarcık ilçesindendir. 1986 yılının başlarında APO, bu bayana cinsel ilişkide bulunmayı dayatır.
Yirmi Beşinci Yıldönümü Baskısı İçin Özel Önsöz Ayn Rand’tan
Pek çok kişi bana, hayatın kaynağının 25 yıldır basiliyor olması konusunda ne hissettigimi sormuştur. Bir tür sessiz tatmin duygusu dışında özel bir şey hissettigimi söyleyemem. Bu konuda, yazdıklarıma yönelik tutumu en iyi ifade eden söz Victor Hugo‘ya aittir: “ eğer bir yazar yalnızca kendi yaşadığı dönem için yazıyor olsaydı, kalemimi kırar,
Sayfa 7 - PegasusKitabı okuyor
Kökümüz yok, halkımız yok. Millet dediğiniz sadece bir vergi toplama sistemi, ruh dediğiniz ise tabula rasa, yani gerçek insanı, genel geçer evrensel insanı, homunculusu şekillendirebileceğiniz bir balmumu.
Sayfa 36 - İthaki Yayınları, 1. Baskı, Eylül 2020Kitabı okudu
