Yoksulluk sayesinde biriken zenginlik artık yoksulluktan kaçamayacaktır. Belki fabrikalar, atölyeler kentin çeperlerine itilebilir, ama artık köle ya da toprağa bağlı köylü değil yurttaş olan emekçiler önce hafta sonu tatili için mücadele edip bu hakkı kazanacak, sonra o tatilde kentin merkezine gelecektir. Burjuvazinin yönetsel işlerini onun
Sayfa 102 - "Polis": Aristoteles'in en önemli yapıtlarından birinin ismi de olan bu kelime, tam tercüme edildiğinde “kentin meseleleri” ya da “kentlilerin/yurttaşların meseleleri” anlamına gelir.
Yakında İstanbul'u alacaklar, az kaldı
Sınıf bilinci güçlü ama tarih bilinci pek zayıf olan burjuvazi, zenginliğini müstakil kılmak ve onu yoksulların öfkesinden korumak için, zenginliğinin merkezi olan kenti, en azından kent merkezini işçilerden arındırmaya, onları sanayi mahallelerine tıkıp gettolaştırmaya çabalar. Onun hayali Açlık Oyunları’ndaki Capitol şehri gibi, yalnızca alan ve hiç vermeyen, aristokratik bir kent kurmaktır; ama modern kent ile onu emeğiyle yükselten modern emekçi sınıf ısrarla bu çabaya direnir.
Sayfa 101 - Yazılama Yayınevi, 3.Baskı, Aralık 2022.
Enayi veya deli olarak damgalananlar örgütlenin!
Artı-ürünün olmadığı dönemde toplum ile birey arasında da, birey ile birey arasında da yerleşik bir çıkar çatışması olması mümkün değildi; zira temel ihtiyaçların karşılanması, yani hayatta kalmabilmesi herkesin elbirliğiyle çalışmasını ve paylaşımın da ihtiyaca göre olmasını gerektiriyordu. Öyle ki, doğanın sağladığı olanakların sınırlı olduğu
Sayfa 86 - Yazılama Yayınevi, 3.Baskı, Aralık 2022.
Kişilik & Sınıf
(...) birey kendisini aynaya değil başkalarına bakarak tanımlar ve anlamlandırır. (...) Yani egemenlik ve sömürü mekanizmalarının işlerliğini koruduğu olağan zamanlarda her birey kişiliğini, genel toplumsal işleyiş çerçevesinde kendi sınıfının mensubu olarak, kendi sınıfının erdemleri ve tabularını veri alarak inşa eder; toplumun geri kalanı tarafından da bu kriterler ile değerlendirilir. Bu, istisnai bireylerin çıkmasına engel değildir tabii; ama istisnaların kural haline gelmesi yerleşik düzen tarafından, söz konusu birey hangi sınıfa mensupsa o sınıfa uygun yöntemlerle engellenir. Çelişkilerin yoğunlaştığı bunalım dönemlerinde ise olağan maddi süreçler ve o süreçlerin bir yansıması olan olağan değer yargıları, tamamen işlemez hale gelmese de zayıflar. Bu dönemlerde bireyin kişiliği, yerleşik düzen ve onun herkesi kendi sınıfı içerisinde tektipleştiren değer yargılarından ziyade; bunalımın yarattığı toplumsal çürüme ve çözülmenin gölgesinde ve onu yaratan çelişkilere göre aldığı pozisyonla şekillenir.
Sayfa 86 - Yazılama Yayınevi, 3.Baskı, Aralık 2022.
(...) liberal ateistlerin zannettiğinin aksine, birilerinin bir din uydurup, insanları buna inandırıp, sonra da bu aldatmaca sayesinde çalışmadan refah içerisinde asalak bir hayat sürmelerinden ve her gün kendi aralarında yoksullarla dalga geçmelerinden daha karmaşık bir mesele olduğunun altını çizmek istiyorum. İnsanlık tarihinin bu aşamasında insan toplumunun aklı henüz dinsel ve dinsel olmayan düşünce diye iki parçaya ayrılmış değildi. İnsanın maddeye dair tüm düşüncesi bir ölçüde dinseldi. Egemen dinsel düşüncenin maddeyle bağını böylesine kesmesi, kendisini onun üzerine yükseltip ona yabancılaşması, egemen sınıfın yabancılaşmasının düşünce dünyasındaki izdüşümüydü. Egemenler, kendilerini alkışlayan mitolojileri yalnızca eşitsiz düzenin sorumluluğunu tanrılara atarak onu meşrulaştıran bir aldatmaca olarak yaymıyor, egemenlikleri sayesinde çalışmadan yaşamanın nasıl hakları olduğuna inanıyorlarsa bunun öyküleştirilmiş hallerinin de doğruluğuna inanıyor lardı. Bu, zaman zaman ezilenlerin de kendi özgürleşme arzularını dinsel biçimlerde ifade etmelerine ve gerekçelendirmelerine neden olsa da son tahlilde, maddeye dair materyalist düşüncelere toplumda ayrı (ve devrimci) bir alan açılması anlamına geldi.
Sayfa 83 - Yazılama Yayınevi, 3.Baskı, Aralık 2022.
Ah bu "tanrılar"
(...) dinsel anlatılar mevcut toplumsal düzenin, bu anlatıların merkezinde yer alan egemen tanrı ya da tanrılar da egemen sınıfın baş aşağı soyutlanmış haline dönüşür. Doğanın karmaşasına şekil verip uygarlığı kuran da, barbarlarla (titanlar, devler) dolu dünyada bu uygarlığa yer açıp koruyan da bu tanrılardır. Böylelikle gerçek hayatta tüm bu işi fiziksel olarak gerçekleştiren emekçilerin alın teri hiçleştirilir ve toplumun sahip olduğu tüm zenginlik de, bu zenginliğin sürdürülebilmesi yani toplumun bekası da egemen sınıfın yönetme fiiline, yani düşünsel emeğine bağlanır.
Sayfa 83 - Yazılama Yayınevi, 3.Baskı, Aralık 2022.