Gerçek, korku, öfke ve yara parçalandı. Yara öfkeyi yatıştırdı, birlikte korkuyu alt ettiler ama önümde açık bir kitap gibi duran gerçeğe el süremediler, geriye bir tek o kaldı.
Tanrı beni terk etti.
"Artık sana zarar vermelerine izin vermem." İlk defa onun da sesinin titrediğini fark ettim. Bu bana verdiği ilk sözdü. Bu birçok kez tutamadığı bir sözdü.