Duyguların dili var mı diye sordum kendime? Peki ya kediler, kelebekler konuşsaydı mesela.. Konuşsaydı eğer seninle bir gün konuşurduk uzun uzun.. Geçen zamandan, sevdasızlığından, yalnız kalışlarımdan, senin kalabalık duygularından.. Benim yalnızlaşan ve yalnız yaşayan duygularımdan, ne kadar güzel gittiğinden mesela.. Sevdiğin yemeklerden, sevdiğim yemeklerden.. Sen yokken hayatımda nelerin eksildiğinden, nelerin çoğaldınğından.. Bensiz günlerinden.. Sevdiğin şarkılardan, birlikte dinlediğimiz son şarkıdan.. En sevdiğin şarkıdan.. Sevmediğin huylarımdan.. Beni nasıl unuttuğuna, nasıl aldattağına.. Beni unutmak için hayatına aldığın kadınlardan.. Evlendiğin kadından.. Bahçede koşuşturan çocuklarından.. Hızla geçen zamandan.. Seni özlediğim günlerden.. Hergün öldüğüm ama yaşamadığım günlerimden.. Birgün gelecek oluşundan.. Karını ne kadar çok sevdiğinden.. Bizim için en son ne zaman içtiğinden.. En son ne zaman ağladığından.. Evine aldığın bir aksesuardan, kıyıda köşede hayatımızda yer alan insanlardan, arkadaşlarımızdan.. En son ne zaman sahilde yürüdüğünden.. Bensiz geçen tatillerinden.. Yağmurlu geçen bir haftasonundan.. Benim kaç kere ağladığımdan ve hala ağlıyor olmamdan..kedileri hala çok sevmemden, seni tavşanları sevmenden...annenden, annemden.. Ruhumdan, ruhundan.. Seni sevmenin nasıl bir suç olduğundan.. Asla bitmemenden.. Benim nasıl güzel bittiğimden... Dedim ya uzun uzun... #kendikalemimden