Refah'ta diri diri yanarak öldürülen Gazzeli bir çocuğun vasiyeti:
Eğer ölürsem veya savaşta şehid olursam, bizi yüzüstü/yardımsız bırakan Arap liderlerini asla affetmeyeceğim. Yiyecek ve içecek olmadan zor günler geçirdik ve genç yaşıma rağmen saçlarımı ağartan bir kuşatma yaşadık. Allah sizi affetmesin ve sizi bağışlamasın. Vallahi 7 kat göğü yaratana (Allah’a) sizi şikayet edeceğim. Affına sığınıyorum anne, seni çok seviyorum, (bu dünyadan) ayrılığım için üzülme.
Mısır, Yemen, Ürdün, Cezayir, Libya, Lübnan, Tunus, Sudan, Somali ve Malezya halklarına ve bizi destekleyen tüm halklara mektubumdur: Kendi hâline terkedilen gazze size emanettir.
Unutulan gazze size emanettir. Size yemin ederim ki, ve size vasiyet ederim ki, ben sizi çok seviyorum… Bizi yüzüstü bırakmayacağınıza inanıyorum.
Mektubumu bulan herkes, onu paylaşsın. Ben Allah’ın izniyle (inşaAllah) şehidim.
Muhammed Abdulkadir el-Huseyni! (10 yaşında!)
Sabahtan beri düşünüyorum
Aylardır sürdürülen bu korkunç katliamı
anlatacak bir kelime arıyorum
Katil? Vahşet? Soykırım..
Yok yazamıyorum
çünkü hangi kelimeye baksam
bir yere saklanıyor.
Hiçbiri bu utancı taşımak istemiyor
Ama artık o kelimeyi buldum.
İnsanlığa dair bu büyük utancı
taşıyabilecek bir kelime var artık.
"İsrail"