Bunlar son satırlar farzet ki bir rüzgardım esip geçtim hayatından ya da bir yağmur sel oldum sokağında sonra toprak çekti suyu...
Kaybolup gittim, belki de bir rüya idim senin için uyandın ve bittim..
Beni güzel hatırla!
çünkü, sevdim seni ben, her şeyini...
Sayfalarca mektup bıraktım sana şiirler yazdım her gece çoğunu okutmadım sakladım günahını sevabını içimde sessizce gittim...
Beni güzel hatırla!
sana unutulmaz geceler bıraktım sana en yorgun sabahlar...
Gülüşümü gözlerimi sonra sesimi bıraktım. En güzel şiirler okudum gözlerine baka baka, söylenmemiş merhabalar sakladım her köşeye vedalar bıraktım duraklarda ne ararsan bir sevdanın içinde fazlasıyla bıraktım ardımda...
Şu uzaktaki beliren benim evim mi? Pencerede oturan kadın annem mi? Annem benim, kurtar şu zavallı oğlunu! Onun ağrıyan başına akıt gözyaşlarını! Ona neler yaptılar, görüyor musun? Zavallı oğlunu bas bağrına! Anneciğim! Şu zavallı oğluna acı!