Ezber cümlelerin, ezber duyguların içinde aktığını varsayarken, gerçekte sevgilinin kalbine dokunmak gerektiğini unutuyor insan.
Birinin taş duvardan öğrendiğini başkası derste
öğrenebilir, köpeğin gözlerinden öğrenip ezber ettiğini öbürü bir mısradan duyabilir. Sesler ve görüntüler hep anlatır çünkü, yeter ki tanıklıktan kaçma, duymadım görmedim deme.
ABDESTİN VASIFLARI İTİBARİYLE NEVİLERİ
Abdestler, vasıfları, gerekli olmaları itibarı ile şu üç kısma ayrılır:
1. Farz olan abdestler: Bunlar, abdestli olmayan müslümanların
namaz kılmak, tilavet secdesinde bulunmak veya Kur'an-ı Kerim'i elleri ile tutmak için alacakları abdestlerdir.
2. Vacip olan abdestler: Bunlar, abdestsiz olan müslümanların
Kâbe-i Mükerreme'yi yalnız tavaf etmek için alacakları abdestlerdir.
3. Mendup olan abdestlerdir: Bunlar da sadece taharet üzere bulunmak veya ezber olarak Kur'an okumak veya ezan okuyup kamet getirmek veya dîni kitapları tutmak veya dînî ilimleri okuyup okutmak veya cenazeyi yıkamak veya takip etmek yahut hiddet ve gazap ateşini söndürmek için alınacak abdestlerdir. Herhangi bir hatadan sonra alınacak abdest de bu kısımdandır. Böyle bir maksatla abdest alındı mı, bununla namaz da kılınabilir, Mushaf'ı şerif de ele alınabilir.
MENDUB: Sevilen, yapılması uygun olan, işlenmesi teşvik edilen iş. Dinen yapılması iyi sayılmakla birlikte yapılmamasında sakınca olmayan ve Rasulullah (asm)'ın bazen yapıp, bazan terkettiği işler.Kitabı okudu
Ezber bilmek bilmek değildir; belleğimize emanet edilen her şeyi saklamaktır.
"Ezber bilmek, bilmek değildir; hafızamıza emanet edilen her şeyi saklamaktır."
Sayfa 15Kitabı yarım bıraktı
"İbret olmaz bize, her gün okuruz ezber de!
Yoksa bir mana aranmaz mı bu ayetlerde?
Lafzı muhkem yalnız anlaşılan Kur'an'ın;
Çünkü kaydında değil hiçbirimiz mananın.
Ya açar Nazm-ı Celil'in bakarız, yaprağına;
Yahut üfler geçeriz bir ölünün toprağına.
İnmemiştir hele Kur'an bunu hakkıyla bilin;
Ne mezarlıkta okunmak ne de fal bakmak için."*
Sayfa 5 - *Mehmed Akif Ersoy, sefahat, yayına hazırlayan: Ertuğrul düzdağ, çağrı yayınları, İstanbul, 2000, s. 216-217
