223 syf.
7/10 puan verdi
Hisar bu yarı meczup yaşlı adamları nasıl bu kadar güzel yazmış? Son derece orijinal bir tip Deli Enişte. Hüseyin Rahmi Gürpınar'ın kahya kadın karakterlerini anımsattı, onlar gibi kötü özellikleri ağır basan, gülünç... Fakat onlardan daha sevimli anlatılmış. Eğlenceli bir kitap.
Roman diye geçiyor ama roman değil bence, deli eniştenin anıları, huyları, korkuları, arada Çamlıca hatıraları, bölüm bölüm ayrılarak verilmiş. Parça parça, karışık okuyan konu bütünlüğünden pek sapmış olmaz.
Yine aralarda öğreticiliğini konuşturmuş yazar ve roman bir deneme haline bürünmüş, kendine has karamsar felsefesinden okura tattırmış. Hayata ve insanlara dargın, kırgın bir dünya görüşü var Hisar'ın. Hayatın ve insanların çok da sevilecek, bağlanacak bir yanı olmadığına kaniymiş. Arada -sanırım- dargın olduğu diğer yazarlara göndermeler yaptığı da olmuş. Acaba hiç sevmediği Nahid Sırrı Örik'i mi kastediyordu diye düşünmeden edemedim...
Kitabı okuduğuma memnun olsam da gönlümün biriciği Fahim Bey ve Biz.
Bu kitabı daha önceden okumama rağmen şimdi inceleme yapma gereksinimi duydum. Çünkü bu kitap öyle bir kitap ki hazmedilmesi ve içselleştirilmesi günler belki haftalar alabilir. Bu kitap kesinlikle okunması gereken Türk Klasikleri arasındadır. Kitabın üslübü o kadar iyi ki, kitaptaki her cümle sanki size ya da bana ithafen yazılmış gibi. Bu kitap aynı zamanda insanlarla düşünsel açıdan katkı sağladığı gibi kelime dağarcığı, kelime haznesinin gelişmesi açısından katkı sağladığını ve sağlayacağını düşünüyorum. Bu kitabı herkese tavsiye ediyorum. Ama şu da bir gerçek ki kitabın dili birazcık ağır. Edebi roman sevmeyenlerin ilgisini pek çekmeyebilir.
10/10 müthiş bir metin okudum, Fahim bey ve biz Türk edebiyatında okuduğum en sağlam metinler arasına girdi. Hikayenin anlatıcısının ismi bilinmiyor fakat anlatıcının Fahim Bey’in yine ismi bilinmeyen yakın bir arkadaşının oğlu olduğunu biliyoruz. Bir olay değil aslında bir kişi analizi kitabı. Fahim beyi bu kişinin ağzından ve etrafındaki
Yaa, sen nasıl nahif nasıl usul usul yazılmış,ince ince işlenmiş bir metinsin!Edebî bir şölen eşliğinde ipek ipek dokunmuş satırlarda kayboldum.Iyi ki tekrar basılmış da okuma olanağı bulmuşum.Çok sevdim nahif bir derinlikle süslü muazzam bir metin.Olay ağırlıklı değil kişi ağırlıklı bir eserle karşı karşıyayız.Fahim Bey'in bir arkadaşının oğlunun ağzından dinliyoruz olayları.Anlatımın şahaneliğinin yanında leb i derya bir metinle,fikirler yumağı ile yoğruluyoruz.Yazar lezzetli cümlelerle hayata,topluma,bireye,yalnızlığa,yaşlılığa...dair öyle güzel ve sorgulatıcı düşünceler sunmuş ki hayran kalmamak elde değil.Çok farkli açılardan ve değişen bakış açılarıyla işlenmiş bir Fahim Bey görüyoruz.Bir kalıba oturtmak çok güç.Biraz Oblomov'a benziyor.Değişik bir karakter.Eserin toplumu eleştirdiği satırlarından ayrıca keyif aldım.Latif bir felsefe denizinde ılık ılık yüzdüm.Edebiyata bir kez daha aşık oldum.Eser Osmanlı Devleti dönemini anlatıyor.Eski sözcük çok.Bence okumayı fazla güçleştirmiyor.Ama bir tık zorluyor.Ben eski sözcüklerle dans etmekten keyif alırım belki ondan zor gelmemiştir.Edebiyatımız için çok önemli bir eser olduğunu düşünüyorum ve Fahim Bey karakteri asla unutulamaz bence.Kitabı sırf edebî değerinden ötürü bir kez daha okuyacağım bir süre sonra.Her cümlesi ayrı bir keyifti.Hak ettiği değeri bulması dileğiyle...
Abdülhak Şinasi Hisar' dan okuduğum üçüncü kitap. Genel olarak anlatılan kişiler farklı olsa da okuduğum kitapların birbirine benzediğini söyleyebilirim; bir çocuğun gözünden görülen anıların yetişkin aklıyla biçimlendirilmesi, bunun da geçmişe duyulan özlemle yoğurulması.
Herkesin sevebileceğini düşünmüyorum açıkçası. Dil zevki en üst düzeyde olsa da her şeyin böyle ince şekilde detaylandırılması, belli bir olay olmaması, bir kişi üzerinden gitmesi kimi insana göre sıkıcı gelebilir. Hatta bazı kelimelerin çok sık kullanımı rahatsız bile edebilir. Bu da yazarın coşkulu dilinden kaynaklı bir durum zaten. (Benim için geçerli olmasa bile gözüme çarpıyor tabi) Fakat söylediğim olumsuzluklara rağmen yazarın kitaplarını sevmekten ve okumaya devam etmekten alıkoyamıyorum kendimi. Çünkü bu sayede o dönemi derinlemesine hissedip yaşayabiliyorum. Üslübunun derinliğiyle edebiyatımızın güzelliğini görüp ruhumu doyurabiliyorum. Benim için bir dinlenme bir rahatlama yöntemi ara ara yazarın kitaplarını okumak. Gerçekten çok önemli bir edebiyatçımızın böyle az bilinmesi beni üzüyor. En azından bir kitabını olsun herkesin okuması gerektiğini düşünüyorum.
Bu kitap ince olduğu için Çamlıcadaki Eniştemiz'e göre daha kolaylıkla bitirilebilir. Ayrıca anlatılan konunun da çok ilgimi çektiğini belirtmeliyim. Okuyun, okutun.
Not: Fahim Bey ve Biz'i okumadım ama diğer kitaplarından farklı olduğu söyleniyor. Bunun için okumayı çok istiyorum.
Ali Nizami Beyin Alafrangalığı ve ŞeyhliğiAbdülhak Şinasi Hisar · Yapı Kredi Yayınları · 2013198 okunma
Fahim Bey'in ölüm ilanıyla başlayan roman, daha sonra Fahim Bey'in çocukluğundan itibaren hayat hikâyesinin anlatılmasıyla devam ediyor. Fahim Bey, oldukça iyiliksever bir adamın oğlu olup bu iyilik onun da karakterine işlemiştir. Fakat aklı hep bir karış havadadır. Okulu bitirdikten sonra İstanbul'a yerleşip babasını mutlu etmek