Derviş
Șimdi gül deyince insanın aklına tuhaf şeyler geliyor. Ben mahallede iki tur dolanıp mezarlık duvarından aşınca gül mü kopardım Ayșe'ye vermek için? Değil. Ayşeler çoktur da onlara çiçekçiler de çoktur, benim işim olmaz. Hayatta bi kere çiçek taşımışlığım var, onu da poșete koydum da yürüdüm. Lisede hem de rezillik. Okulun müdürüne
Bu zamana ait değilim!
Başlığa ''Bu zamana ait değilim'' yazdım, neden yazdım söyleyeyim. Kitap şiir kitabı, dolaysıyla edebiyat kitabı, ve yine dolaysıyla sanatsal altyapısı olan bir kitap. Gelgelelim bu kitapta sanat namına ne var? Çok az şey, olan şeyler de sanatsallığı öldürüyor. Bu eser modern edebiyatın bir ürünü, modern edebiyattan da, - bazılarını hariç tutalım - yeraltı edebiyattan da soğutur bu şiir kitabı.
Serbest nazımı severim, yazarsam da genellikle serbest nazım biçiminde yazarım şiirlerimi. Yazar serbest nazımdan ne anladıysa kelimelerle resim çizmiş, absürd absürd cümleler falan filan. Hani şiiri bitirmeye üşenmiş mi bilemedim ''Neyse işte öyle'' gibi gibi ifadeler kullanmış yazar.
Gitmeliydin şu kitaba da aynı muameleyi yaptım ben. Giriş gelişme sonuç yok, olay örgüsü yok, saçma sapan bir kitap. Modern edebiyat altında yutturuyorlar insanlara da, edebi manada değeri 0.
Sevdiğim şiirler oldu mu oldu, güzel olanları attım zaten. Belki de yargılarım peşindir, yine bilmiyorum. Yazarın şiir kitaplarını okumaya devam edeceğim.
Modern edebiyattan da artık pek medet ummuyorum. Sanat sanat için değil, sanat toplum içindir. Zira senin yaptığın sanatsa sana sanat, topluma sanat olarak gelmeyen bir şeyde sezgisel olarak da sanat olmayacağından senin sanat namına yaptığın, çizdiğin, yazdığın ne varsa öznel olarak sana sanat.
