Timur'a Ad Verilmesi
Timur'un adı tefeülle verilmiştir. "Tefeül", faldan gelir. Fal, Arapçada "uğur ve uğurlu şeyleri gösteren simge" anlamına gelir. İnsanın gelecekle ilgili beklentisi veya giriştiği bir işe olan merakı, falcılığı bir uğraşı alanı haline getirmiştir.
"Tefeül" sözlük anlamıyla "fal açma, fala bakma, uğur sayma, hayra yorma" anlamlarındadır. Edebi bir kavram olarak tefeül, özellikle kitap falı olarak bilinir. Kutsal kitapların, tanınmış şairlerin divanlarının veya dini, tasavvufi eserlerin bir niyet veya dilek tutularak rastgele açılması neticesinde, ilk göze çarpan ifadelerin okunarak yorumlanması, "tefaül, tefaül etmek" olarak tanımlanmıştır. Tarihin en eski uğraşlarından biri olan falcılık, İslam kültüründe iyi karşılanmamaktadır. Ancak tefeül gibi, "gelecekle ilgili olumlu yorumları" içeren fal çeşitleri, kültür ve edebiyat alanında oldukça yaygındır.
Genellikle bir işe başlarken veya bir karar aşamasındayken kitap falına bakma adeti, yaygın olarak çocuğa isim vermede de kullanılan bir yoldur.
Türklerde "Timur, Temür, Temir" isimleri oldukça yaygın olarak kullanılmaktadır. Demir anlamındaki bu kelime Göktürk ve Uygur metinleri ile en eski Türkçe sözlüklerde yer almıştır.
Sayfa 22 - Kariyer Yayıncılık
Halbuki geleneksel dinler Batı'da zayıflarken,onların yerini, daha açık fikirli ve daha muhteşem bir evren görüşlü bilim değil; çoğunlukla doğaötecilik ve falcılık almaktadır.
Sayfa 141Kitabı okudu
"Efendiler, tekke ve zaviyelerle, türbelerin kapatılması ve bütün tarikatlarla, şeyhlik, dervişlik, müritlik, çelebilik, falcılık, büyücülük ve türbedarlık v.b. birtakım unvanların kaldırılması ve yasaklanması da Takrir-i Sükün Kanunu yürürlükte iken yapılmıştır. Bu konularla ilgili yürütme uygulamaların, toplumumuzun, hurafelere inanan, ilkel bir kavim olmadığını göstermek bakımından ne kadar gerekli olduğu takdir olunur. Birtakım şeyhlerin, dedelerin, seyyitlerin, çelebilerin, babaların, emirlerin, arkasından sürüklenen, kaderlerini, hayatlarını falcılara, büyücülere, üfürükçülere, muskacıların ellerine bırakan insanlardan meydana gelmiş bir topluluğa bir millet gözüyle bakılabilir mi?"
Sayfa 389
Kur'ân-ı Kerîm bizlere şeytanın insanların düşmani olduğunu belirtmekle yetinmeyip onun hangi zararlı fiil ve davranışları telkin ettiğini de yer yer dile getirir. Böylece insanlar, hangi telkinlerin şeytana ait olduğnu bilmekte ve onun tuzaklarına düşmekten kolayca kurtulmaktadırlar. Bu vesvese ve telkinlerin bir kısmını şu şekilde sıralamak mümkündür:
Yüce Allah insanları şeytanın düşmanlığına, hile ve aldatmacalarına karşı uyarmıştır:
1. Allah'ı unutturmak,145
2. İnsanlara Allah hakkında bilmedikleri şeyleri söylemeyi emretmek. 146
3. Kötülüğü ve hayâsızlığı emretmek. 147
4. İnsanların kalplerine mallarını Allah yolunda harcadıkları takdirde fakirleşecekleri korkusunu salmak. 143
5. Malların israf yoluyla saçıp savrulmasını telkin etmek. 149
6. İçki içmek, kumar oynamak, putlara tapmak veya onlar adına kurban kesmek, fal okları ve benzeri şeylerle falcilik yapmak gibi işleri emretmek. 150
7. İnsanların arasına kin ve düşmanlık bırakarak aralarını bozmak, birbirleriyle kavga etmeye, hatta bu hususta aşırı gidip cinayet işlemeye sebep olmak. 151
8. İnsanları Allah'ı anmaktan ve namaz kılmaktan alıkoymak. 152
9. İnsanların yaptıkları kötü işleri ve çirkin davranışları onlara güzel gösterip süslemek. 153
145 Bakara 2/168; En'âm 6/142; A'râf 7/22, 200-201; Yusuf 12/5; Nahl
16/98; İsrâ 17/53; Mü'minûn 23/97-98; Fâtır 35/6; Fussilet 41/36: Zuhruf 43/62-63.
İslâm Nizamı
" Orta ve Yakin Doğu'nun tümünde hüküm süren yaygın ve köklü üç kusur olan şarap, kumar ve falcılık, Kur'anın tek bir hükmüyle uzun vâdede geniş bir bölgede yok edilmiştir. Gerekçesi ise Allah'ın bunları yasaklamasıdır. Bu dinin zayıfladığı ilk anda, ayyaşlık ve hurafeler aynı yoldan geri dönmüş, toplumun yüksek bir kültür seviyesine ulaşmış olması buna engel olamamıştır. "
Sayfa 41Kitabı okudu
