Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.30
Esra kılıç
Esra kılıç
@farasli_89
83 okur puanı
Ocak 2018 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Ortaokul yıllarımdan lise yıllarıma kadar öğretmenlerden sıkça okumamız gerektiği öğütlenen bir kitaptı ama okumak şimdiye nasipmiş. Açık söylemem gerekirse köylüler benim için hiç bir zaman kutsal olmadı, kutsal sayılabilecek tek vasıfları bir karınca gibi gece gündüz demeden çalışmalarıdır. Bunun dışında köylerde maalesef cehaletin, dinin özünden uzak hurafelerin, dedikoduların yaygın olduğunı düşünmekteyim. Anadolu irfanı denilerek kutsallaştırmaya çalışılan köylülerin bugün de eğitimden ve sağduyudan uzak olduğunu görüyorum.
Kitap bize 1922 yılından Anadolu halkı hakkında güzel ipuçları vermektedir. Osmanlı tarafından cahil bırakılmış bir halk, Türklük bilincinden korkan Türküm demeye utanıp kendilerini “Biz islamız, elhamdulillah” diye tanımlayan bir halk, okuma yazma bilmeyen, dini sorgulamayan, şeyhlerin şuyhların peşinden körü körüne giden, ve bu cehaleti ile herşeyi gözünü kırpmadan yapabilecek bir halk tanımlanmış kitapta.
İşte sevr imzalanmış, halk senelerdir süren savaşlardan artık bıkmış, bu saatten sonra düşmanı evlerinin kapısında görmeden şurdan şuraya adım atmayacaklarını ifade etmeye başlamış, çoğu çocuk babasız, çoğu ana evladsız, çoğu kadın kocasız kalmış, açlıkla, yoksullukla mücadele eden bir halk cahil ve kendi kendine bırakılmış. Halk Kemalistlerden öcü gibi korkutulmuş. Yunan askerini Hilafeti koruyan bir sığınak gibi görmüş.
Kitap aynı zamanda Atatürkün ve Cumhuriyetin bir Türkün başına gelebilecek en mucizevi, en mükemmel bir ödül olduğunu düşündürüyor. Ve muhakkak ki öyle de. Bu ülkenin başına gelebilecek en güzel şey.
Rothschildler ve Osmanlı
Kitap, belgelerle ve kaynaklarla güvenilir olma şartını yerine getirmiş, bu yüzden büyük bir ciddiyetle okunmayı hakediyor. Ünlü ailemiz Rothschildlerin zaman içinde nasıl oluşum sağladığını, nasıl bankerlikte büyüdüklerini, zamanla bir çok devlete borç verecek konuma geldiklerini güzel bir tarihi sıralama ile anlatmış. Osmanlı devletinin bir çok kez borç aldığı, tabii aldığı borçlarla zaman içinde iflasa sürüklendiğini de üzülerek öğreniyoruz. Osmanlı devletinin kademelerinde bir çok hain olduğunu, hem devlet kurumlarındaki rüşvetçi memurlar hem Filistindeki araplar sayesinde Filistin topraklarının parsel parsel bu zengin aileye satıldığını, bu topraklarda bir çok yahudi kolonisi kurularak göz göre İsrail devletinin tohumlarının atıldığını, hükümetin hiç bir şey yapamadığını da yine üzülerek okuyoruz. Belgelerle kanıtlanmış olmasa inanmak çok zor . Böyle bir kitabı tanıdığım için mutluyum .
Savaş ve İnsanlıktan Götürdükleri
Kitabın yazarı hakkında bir bilgim yoktu, daha önce kendisine ait herhangi bir kitabı da eğer varsa okumadım. Roman konusu yakın tarihimize ışık tutan Sur - Hendek olayları, Ergenekon olayları, siyasi mahkumların açlık grevleri, tecavüz olayları, tecavüzcüsü ile evlenen kadınların varlıkları , kısacası Türkiye tarihinin yakın dönemine ışık tutan tüm olaylar ile ilgili bir karakter yazılmış. Vatanı için , vatanının bölünmezliği ve parçalanmazlığı için savaşan bir teğmen, tecavüze uğramış ve toplum aile baskısı ile tecavüzcüsü ile evlenmek zorunda kalmış bir öğretmen hanım, kazanmak istediği kimlik, anadil hakları için ölüme gözünü kırpmadan giden açlık grevini ölümle sonlandıran bir siyasi mahkum, bu karakterimizin ölümünün ardından toparlanamayan ve hendek olaylarında gönüllü gerilla olan bir kızkardeş. Roman konusu bu 4 ana karakter üzerinden anlatılıyor. Lakin yazarımız edebiyat mezunu olmasına rağmen ben bu kitapta çok duyguya rastlayamadım, diyaloglar içtenlikle yansıtılmamış, sanki yazarın acelesi varmış da hemen yazıp bitireyim diyerek yazmış romanı. Konu güzel , karakterlerin toplumda karşılıkları var ama okumak sanatsal olarak değerlendirmek istediğimizde çok keyif vermiyor. Kitapta Türkan Saylan ve Sur olaylarında kurşunlanan Tahir Elçiye de yer verilmiş ve çok yerinde olmuş. 10 üzerinden 7 verebilirim.
Okur Takip Önerileri
Ali Şeriati; “ben sizi rahatlatmaya değil, rahatsız etmeye geldim.” diyor ya, Ömer Faruk Dönmez de kitaplarında tam olarak nefislere rahatsızlık veriyor, önce rahatsız oluyorsun üslubundan, radikalliğinden, keyfin kaçıyor, egoistlik koktuğunu düşünüyorsun cümlelerinin, O, modern dünyadaki -özellikle- müslümanlar arasında kadın-erkek arkadaşlığını eleştirirken senin kaşların çatılıyor. O, sosyal hayatta çalışıp para kazanan başı örtülü kadınları eleştirirken senin sinirlerin geriliyor. O, teknolojik gelişmelere ayak uyduran , kapitalist düzene boyun eğen, münafıklık yolunda hızla ilerleyen müslümanları eleştirirken, senin yumrukların sıkılıyor. Rahatsız oluyorsun, kabullenemiyorsun baştan. Sonra kitabı bitirip yazarın diğer kitaplarını araştırmaya hatta alıp okumaya başlıyorsun. Okudukça gülümse yerleşiyor yüzüne, hak vermeye başlıyorsun, kendini ve sistemi eleştirmeye başladığını fark ediyorsun. Bende hemen hemen tüm kitapları mevcut, rahatsız olarak okuduğum ilk kitabı; sonra severek okuduğum kitaplarına bıraktı yerini. Allahın emrettiği gibi bir müslümanlık yaşamıyoruz, sisteme öyle entegre olmuş ve onu öyle kanıksamışız ki asla rahatımızın bozulmasını istemiyoruz. Doğruları göremeyecek kadar kör gözlere ışık tutuyor kitapları. İslami hükümetleri eleştiren yazıları ise beni benden aldı, gerçekten at gözlüklerini çıkarıp başka bir açıdan bakmak isteyenler alıp okuyabilir. İlk kezokuyanlar; Baştan sevemeyeceksiniz ama sonra vazgeçemeyeceksiniz .
Şimdiye kadar okuduğum ikinci Ali Ural kitabı, uslübu posta kutusundaki mızıka gibi. Konfüçyüsten lokman hekime, hallacı mansurdAn nasreddin hocaya kadar dünyadan gelmiş geçmiş önemli şahsiyetlerin erdem ahlak ve insanlığa bıraktıkları hoş sâdalardan 2-3 sayfalık alıntılar yapmış, gayet güzel ve başarılı bir kitaptı. 41 tane önemli şahsiyet var içinde, okunmaya kesinlikle değer, 41 kere maşallah diyelim o zaman :)
Ah Aliman.. Bahtsız gelin .. beni en çok sen etkiledin, boğazıma bir yumru oturttun kitabın sonunda, gözlerimde ince ince yaşlar...Kitap bir solukta okunup bitirilecek kadar güzel ve akıcı bir dille yazılmış. 1940larda Kırgızistan da ikinci dünya savaşının insanların hayatlarını ne denli etkilediğini, okura hissettire hissettire yazmış yazar. Savaşın ne lanetli bir şey olduğunu yaşatarak yazmış adeta. Köylü kızı Tolunayın, aşkını, kocasını, evlatlarını, mutluluklarını, savaşı, ölümlerini, savaştan sonra evdeki 4 erkeği birden kaybedeşini, ölen oğlunu taparcasına seven gelinine bağlanışını ve bahtsız gelinin acı sonunu okurken boğazım düğüm düğüm oldu, gözlermden yaş bir an olsun eksik olmadı. Ve kitabın sonunda ana olmanın tek koşulunun doğurmak olmadığını, kocaman bir yüreğiniz varsa aranızda kan bağı olmayan bir öksüz çocuğa bile pekala analık yapılabileceğini gösterdi bize yazar. Büyük, geniş, alabildiğine merhametli, vefalı, bir aldığını on veren bir toprağa benzemektir belki ana olmak.
Üsküdar kitap fuarında çok sevdiğim şair Yavuz Bülent Bakileri, kitaplarının olduğu stantta görünce heyecanlanıp, bir kitabını alıp, ayaküstü kendisiyle sohbet ettikten sonra imzalattırmıştım. Sohbeti, tok ve güçlü ses tonuyla, kelimeleri özenle seçmesiyle insanın içine adeta huzur veren bir büyüye sahipti. 1976da Kültür Bakanlığı tarafından , Şiir festivaline Türkiyeyi temsilen Yugoslavyanın Struga şehrine gönderildiğini ve döndükten sonra bir dostunun tam 2 sene süren ısrarı üzerine buradaki anılarını kitaba geçirmeye karar verdiğini ve kitap hakkında bir Azeri dostunun “Mene göre, her Türk, Üsküpten Kosovaya kitabını okumalıdır. Amma, onu okuduktan sonra, ağlamayan Türk’e de men Türk demerem.” dediğini anlattı yine de bana imzalı kitabını uzatırken, benim okurken ağlamamamı temenni ettiğini söyledi . Ama ne mümkün! Anadolunun bağrından yüzyıllar önce koparılıp, balkanlara, üsküpe, kosovaya, priştinaya yerleştirilen özbeöz Türk kardeşlerimizin Türkiye hasreti ile yanıp tutuşurken, bu topraklardan burdaki soydaşlarından bir haber beklerken, içlerndeki aşk ve sevgi bir atardamar gibi atarken, oralarda zulüm altında, itilmişlik dışlanmışlık altında, yine de Evladı Fatihan olduklarının bilinciyle bir an olsun o topraklardan ayrılmayı düşünmeyerek varoluşlarına devam ederlerken, bizim ise onların varlığından bihaber olduğumuzu içim sızlaya sızlaya, gözlerim dola dola okudum. İyi ki varsın Yavuz Bülent Bakiler, iyi ki yazmışsın. İyi ki o güzel Türkçenin üstadısın. Ben ki 2 küçük çocukla 4 günde bitirdim bence herkes okusun.
Normal şartlarda 2 saatte bitirilebilecek bir kitap. Naif ve sorgulatan bir Mustafa Kutlu hikayesi. Engine aşık bir Süheyla. Paraya aşık bir Engin. Süheyladan ayrılıp zengin olmak için zengin bir kızla nişanlanan Enginin, nişanlandığını öğrendiği gün, içini sıkan , içine bir yumru gibi oturan hüznü Üsküdar sahilinde yenmeye çalışırken duyduğu ses “Hayyelalfelah” (haydi kurtuluşa) üzerine içinde kabaran merhamet ve kendini sorgulama duyguları ağır basan Süheylanın Müslüman oluşu, eşyalarını, kıyafetlerini, kendisine hizmet etmeyen tüm fazlalıkları -tokasını bile- hayatından çıkarışı, Allaha yaraşır kul olmaya çabalayışı, yıllar sonra Enginle karşılaşı, onu reddedişi... modernleşme yolunda bolca tüketim çılgınlığımızı, bolca israfımızı, gereksiz birikimlermizi, yapılmayan infaklarımızı ve neden yaratıldığımızdan bihaber oluşumuzu sorgulatan kitap.
Okuduğum ilk Aziz nesin kitabıydı. Kurgusal olarak 2 ilkokul öğrencisinin mektuplaşması üzerinden giden kitap, yetişkin olarak yaşamımıza, ikiyüzlülüğümüze, samimiyetsizliğimize çocuk gözünden bakıyor. Güçlü ve düşündürücü mizahi yönüyle sıkça kahkahalar attırıp tabi ki kendimizi sorgulatıyor. Çocuk kitabı olarak kaleme alınmış gözükse de okumayı seven yetişkinlerin mutlaka okuması gerektiğini düşünüyorum
Tabi ki çoğu insan gibi , ben de Fransız şair Louis Aragonun; “Bu hikaye dünyanın en güzel aşk hikayesidir.” İddiasını merak ettiğim için alıp okudum kitabı. Kitap Cengiz Aymatovun ilk eserlerinden, çok ince. İlk sayfalarda aile bireyleri hakkında detaylı betimlemeler ve anlatılar yaparken kitabın orta kısmında neredeyse bu karakterlerden hiç sözetmemiş. Acele ile yazılıp çabucak bitirilmiş bir kitap. Bana göre ise dünyanın en güzel aşk hikayesi değil. Aldatmayı, sadakatsizliği, vefasızlığı niye aşk diye yutturmaya çalışırlar anlamam. Zaten Cemilenin böyle bir şey yapacağı daha ilk sayfadan belliydi :) neyse okuyun okumaktan zarar gelmez .
Kitabı alırken Peygamber Efendimizin 24 saatini inceleyip anlatan bir konusu vardır diye düşünmüştüm. Öyle değilmiş. Kitapta siyer bilgisinden farklı olarak, bize basit gibi gözüken her hadiseye ibret , tefekkür ve tezekkür pencereleri ile bakabilen Peygamberimizin olaylara bakış açılarını, şükrünü, fikrini ve zikrini anlatmış. Benim hoşuma gitti ama kitap isminin altında yine de basit kalmış, daha da kapsamlı içerik aradım ama bunun yanında şunu da söylemeyelim,yazarın sonsözünde belirttiği gibi aslında O’nun hayatını anlatmaya zaten kitaplar yetmez.
Kapitalist modernist bir sistemin içinde kaybolmuş İslam dinine mensup olduğunu söyleyen insanları eleştiriyor yazar kitabında. Mantar gibi türeyen Cemaatleri ve bu cemaatin şeyh ve hocaefendilerini sorgulamadan itaat eden insanları, ömrünü daha fazla para, daha lüks otomobil daha büyük bir ev için harcayan müslümanları eleştiriyor. Sezai karakoç, nuri pakdil ve ismet özelden de sık sık bahsediyor. Kitabın uslübü bilinç akışı, oğuz atay tarzı . İçerik Benim düşüncelerimle birebir uyuştuğu için kitabı çok beğendim.
Nurettin Topçu’nun çeşitli konuşma ve makalelerinden derlenmiş bir kitap. 40 ve 50’li yıllarda yazıldığı için kullanılan dil ağır ve üslûp günümüzün yozlaşmış türkçesine göre değerlendirecek olursak ağır. İlk sayfalarda zorlanılsa da zamanla kitabın üslubuna alışılıyor. İçerik olarak, Fatih Sultan Mehmetin istanbulu fethinin sadece maddi yönlerden , kazanılan toprak parçası yönünden değil manevi yönden getirilerini ele alıyor. Bir aşiretten bir imparatorluk kuran Osmanoğullarının amacının; İslam dinini dünyanın çeşitli yerlerine yaymak, adaleti, sevgiyi ve hoşgörüyü Allah rızası için ulaştırabildikleri en uzak yerlere ulaştırmak, Anadoluda Türk birliğini kurmak ve bu birliğe hakim olmak olduğunu ve bunu yaparken sadece kılıç kuvvetini değil, ilim ve kalp kuvveti kullandığını söylüyor. Zira sadece kılıç kuvveti kullanan Cengiz Hanların, Timurların kafataslarından kuleler yapmaktan başka gönüllere bir iz bırakmadığını, gittikleri her yeri istila ettiğini, oysa atalarımız Osmanoğullarının Peygamber izinden gittiklerini, onun öğretilerini kullandıklarını , ilim sahibi şeyhlerin padişahlardan katbekat üstün olduğunu, ve dolayısıyla ilme verilen harikulede önemi, fethettikleri topraklardaki yerli halka “özgürsünüz, isterseniz camilerimizin bitişiğine kiliselerinizi yapabilirsiniz.” diyerek, gönüller fethettiğini anlatan bir kitap. Makale ve konuşmalardan derlendiği için aynı konular çok fazla tekrar edilmişti.
Hayret ! Bir yazar nasıl oluyor da bir sürü fikri, hayatın her anlamından bir sürü konuyu bu kadar ince kitaplara sığdırabiliyor? Mustafa Kutluyu her okuyuşumda bir kere daha hayran oluyorum. Yazdığı hikayelerde buram buram geçmişim, çocukluğum, yaz tatillerinde gidip dönmek istemediğim köyüm, mis gibi bahar çiçeklerinin kokusu ve şimdi kuruyan ama o zamanlar gürül gürül akan derenin sesi geliyor kulaklarıma. Kitap ; gençlik yıllarında , davasına ömrünü adamış, bu yüzden evlenmeyi bile düşünmemiş Murat abileri ile tanışan Anadolu gençlerinin, davalarını yaşatmak için verdikleri sözlere sadık kalamayışlarını, katıldıkları kokteyl partilerini, siyasete girip kıvraklaştıklarını ama ne yazıkki içlerinde durmadan konuşan vicdanlarının sesinden bir türlü kurtulamayışlarnı, garip İlhanın gençliğinde dava adamı ama şimdilerde dünya adamı olan babasının gençlik kütüphanesini keşfetmesi ile kendi içine doğru çıktığı seferi ve bu gidişata tahammül edemeyişini anlatıyor. Böyle kitapları okudukça benim de bu hayata tahammülüm azalıyor, içimde bir sefer isteği, hayali...
İskender Pala, yaşayan üstadlardan. Çoğu kitabını okumuşumdur. Kitaplarını çıkardığında vakit kaybetmeden alıp okumaya çalışırım. Bu kitabında Peygamber efendimize hicret yıllarında evini açmış, onu evinde ağırlamış Eyüp el ensari hazretlerinin ilk istanbul kuşatmasında peygamberin fetih müjdesine nail olabilmek adına 80 yaşında istanbula gelmesini, burada vefat etmesini , mezarının bizansa rağmen Allahın hikmeti ile yine bizanslılarca korunmasını , asıl fetihten sonra ise mezarının bulunup şuanki kabrinin yapılmasını anlatan , tarihi bir roman.
Kitabı bir öneri üzerine okumuştum. Sıradanlıktan sıkılan, sorgulayan ve bu hayatta bana dayatılanlar dışında neler yapabilirim diye düşünüp elinden gelenin en iyisini yapmaya çalışan ve yapan, diğer martı arkadaşlarını da bu noktada örgütleyen onları basit bir martı olmaktan çıkarıp çok daha iyi uçuşlar yapabileceğini öğreten bir bilge martı Jonathan. Kitabı okurken siz de kendinizi sorguluyorsunuz, içerik olarak Küçük Kara Balık’la hemen hemen aynı olaylar akışında olan bir kitap. 1-2 saatte okunup bitirilebilecek, çocuklara da okutulabilecek düzeyde.
Kitabı 16 sene önce , tam olarak 13 yaşındayken okumuştum, ortaokuldaki öğretmenim tavsiye etmişti okumam için. Kesinlikle yeniden okuyacağım bir kitap daha şeker portakalından sonra, çünkü ne yazıkki aklımda güzel bir ve hoş bir izlenim bırakması dışında, ayrıntılı olarak bu kitabın içeriğini de hatırlayamıyorum.
Kitabı 12 yaşındayken okumuştum. Şuan 29 yaşındayım detaylı bir inceleme asla yapamam , yeniden okumayı düşündüğüm kitaplardan biri, yokluk ve sefalet içinde, sürekli babasından dayak yedğini, yeni taşındığı evlerinde tek arkadaşının bahçedeki şeker portakalı ağacının olduğunu hatırlıyorum ve 12 yaşında bir çocukken okuduğum bu kitabın sonunda dakikalarca ağlayıp , 2-3 gün de etkisinden çıkamadığımı hatırlıyorum. Yahu kemalettin tuğcu okutmadığınız ilkokul çocuklarına neden şeker portakalı okutursunuz :) bugün şeker portakalı okuduğunu söyleyen insanlara; ‘ağladınız mı kitabın sonunda’ diye soruyorum, ağlamadıysa eğer efektif bir okuma gerçekleşmediğini iddia ediyorum :)
Orhan Pamuk. Betimlemeleri, uzun ve kusursuz cümleleri, ayrıntılarla dolu anlatımı ve kullandığı üslubu ile gerçekten çok beğeniyorum dediğim sayılı yazarlardan biri. Orhan Pamuk ismi beynimde hep eski İstanbulu canlandırıyor. Masumiyet müzesi deyince ise zihnimde, filtresinde ruj izi bulunan bazen aceleyle, bazen sakince söndürülen sigara izmaritleri, rutubet kokan otel odaları, tutku, alışkanlık, saplantı canlanıyor. -İnsanlar neden sigara içer, sanırım Sigara içmek onlara kendilerinin önemli biri olduğunu hissettiriyor- tarzında bir cümlesi vardı, 8 yıldır her sigara içişimde istisnasız bu cümle yankılanır kulaklarımda. Masumiyet müzesi kitabının bir de Masumiyet Müzesi açılmıştı ve gitmek bir türlü nasip olmamıştı.
Kitabı sosyal medya gençliğinin kahve yanında fotoğrafını çekmek için kullanmadığı dönemlerde okuduğum için kendimle gurur duyuyorum.......... not: site, incelemeniz en az 150 karakter olmalı dediği için bolca nokta koydum ama yine yetmedi.
Gözlemlerime dayanarak söylüyorum ki; Ali Şeriati buralarda pek sevilmiyor. Evime gelen fazla dindar bir ablamız, bu kitabı atmalısın evinde böyle bir adamın kitabını bulundurmak evinin bereketini kaçırır demişti. Ama bu insanların anlamadığı şey Ali Şeriatinin bir din adamı olmadığı. Öyle bir iddiası da yok zaten. Bu düşünce acaba beyinlerine nasıl yerleşti. Neyse bu kitap Türkiyedeki yeşil sermaye sahiplerine okutulsun .
Zülfü Livaneli okumayı çok severim, Zülfü Livaneli dinlemeyi de çok severim. Kendimi muhafazakar olarak tanımlasam da Zülfü Livanelinin hayat görüşünü de severim. Keyifli bir roman okuyayım sonunda da adeta şok geçirip ‘nasıl yani’ diye sabaha kadar uyuyamayayım diyorsanız okuyun . Zira ben kitabı bitirdiğimde saatin gece 3 olmasına aldırmayıp, aynı zamanlarda benimle birlikte bu kitabı okuyan arkadaşımı arayıp, nolur uyan ve kitabı hemen bitir diye rahatsızlık verip, kitabı bitirmesini bekledikten sonra da onun şaşkınlığını görüp daha da keyiflenmiştim.
Bir dönem muhafazakar kesimdeki öğrencilerin yaşadığı toplumsal ve gereksiz baskılar, her görüşten öğrenciyi bir arada inceleyen yazar, neden bitti ki diye üzüldüğüm , bu kitabın devamı da çıksın diye temenni ettiğim bir romandı, güzeldi çok güzeldi
Zeki Bulduk. Öyle güzel yüreği olan bir insan ki. Hayranlığımı nasıl anlatacağımı bilemem. Bu kitap toplumda “deli” olarak tanımlanan Allah kulu insanların hayatlarından bahseden bir kitap. Onları düşünen, gözlemleyen, seven bir yazarın elinden; önyargılarınızı yıkıp, yaratılanı Yaratandan ötürü sevmek sözünü içselleştirmeniz için çıktığını düşündüğüm kitap. Sevdim.
Yazarın okuduğum ikinci kitabıydı bu. Okurken keyif aldığım, benim tarzıma uygun bir kitaptı. Yazar, Kitabı bilinç akışı üslubu ile yazmış, genel itibari ile bölümlere ayrılmış ve her bölümün ortak özelliği; başkasının gözüyle insana dışarıdan bakıp, çoğunlukla insanların çıldırmış olduğunu ve hayvanlardan farksız yaşadığını iddia etmesi. Bu noktada yazara katılıyorum zira hala insanların ne için yaşadığını anlayabilmiş değilim. Hayattaki tek gayemizin yemek, içmek, uyumak ve üremek olduğunu bize ilk kim yutturdu acaba?! Yazar sürekli bu soruyu sorgulamış kitabında. Bazen insanı bir sineğin gözünden , bazen bir ölüm meleğinin gözünden anlatmış. Okurlarının çoğunlukla muhafazakar kesimden olduğunu düşündüğüm yazarın ölüm meleğini insan gibi göstermesi birçoklarını kızdıracaktır diye düşünürken hikayenin bitiminde bir sürpriz yaparak kızmaya mahal bırakmıyor :) bazen esprili çokça düşündürücü bir kitap, tavsiyemdir.
Mustafa Kutlu; Hikayeleriyle yolumuzu aydınlatan, geçmişimizi özleten, geleceğe dair umut veren.
Son çıkardığı kitabı bir gün içinde okuyup bitirdim. Osmanlının son döneminden başlayıp , cumhuriyetin ilk dönemlerinden günümüze uzanan bir ailenin başından geçenler anlatılmış. Kitabı okurken toprağın kokusunu içinize çekebiliyor, yaprakların hışırtısını ve tarla kuşunun sesini duyabiliyorsunuz. Öyle güzel öyle naif. “Vatan sevmektir, benimsemektir, önemsemektir. Vatan mevcudun manasıdır. Vatan ecdadın mirasıdır. Vatan nutuk değil vasiyettir. Hem vasiyet hem nasihattır. Vatan verilmiş sözdür. Söz namustur. Namusun ne olduğunu namussuzlardan başka herkes bilir.“
İnsanlardan, hayatın gidişatından umudunuzu yitirdiğiniz bir anda, bir şey çıkıverir karşınıza yine filizlenir umudunuzun çiçeği. Bu kitap da benim için öyle oldu. İçinde bir çok küçük hikaye barındıran kitap, Mustafa Kutlu eşsiz uslübuyle içinizdeki kuşun kanatlarını pır pır ettirip, uçuruveriyor umuda, hayata ve yaşama... En karanlık gecenin bile sonu aydınlıktır dustüru ile yazılmış, sizi bol bol iyiliğe ve huzura sevk edecek bir kitap. İyi okumalar.
