“Babayla olan ilişki oldukça farklıdır. Anne içinden çıktığımız yuva, doğa, toprak, okyanustur. Baba, bu doğal yuvada hiçbir şey temsil etmez. Çocukla yaşamının ilk yıllarında "şöyle bir" ilişkisi olmuştur; o ilk dönemlerde çocuk için onun taşıdığı önemin, anneninkiyle karşılaştırılması mümkün değildir. Ama baba doğal dünyayı temsil etmiyorsa da insan varlığının diğer kutbunun, düşünceler dünyasının, insan yapısı şeylerin, kural ve emirlerin, disiplin, gezme ve maceranın temsilcisidir. Baba, çocuğun öğretmeni, yaşamdaki yol göstericisidir.”