Bir kaç ay önce ankaraya giderken otobüste üniversiteden yeni mezun bir gençle denk geldik. Kısa bir sohbetten sonra elimdeki kitaba bakarak "boş zamanlarınızda kitap mı okuyorsunuz?" Diye sordu. "kitap okunan zaman en iyi değerlenmiş zamandır. Kitap okuyarak geçen zamana boş zaman diyemezsin" dediğimde şaşkın yüzüme baktı delirmiş bu adam der gibiydi. Yol boyunca ve ayrılırken (yaklaşık iki buçuk saat) bir daha da benle hiç konuşmadı.