Herkesin bir travması var işte..Bazen ne kadar istemesekte hayat öyle güzel karşımıza çıkarıyor öyle güzel yüzümüze çarpıyor ki.. Bu kimi zaman bir korku, heyecan, yanılsama,utanç,öfke ama en kötüsü minnet o minnet hırkasını giymek..
En yakın arkadaşınla uzun zaman sonra buluşursun.. içini dışını dökersin..o sana bakar sen ona bakarsın.. bazen doyasıya sarılmayı bile unutur, dolu gözlerle eve dönersin..