Olgunay
@fatmaolgunay
Instagram: _yarindansonra
17 okur puanı
Şubat 2021 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Eylül
Eylül…
Usulca git ekim günlerine,
Sarsma ağaçları.
Sarıyken yaprakların daha,
Hemen kahverengiye dönme.
Hazır değildir belki.
Biraz bekle derim.
Usulca dön ekime.
Saklı Bahçe
Bu sabah, sessiz kalmıştı bahçedeki asmalı köşk.
Mor ve yeşil taneli salkımları olan asma suskundu, yapraklarında oluşan dökülmeler için güneşin gölgesine bezenmeliydi…
Kiremit rengi çatının boynundaki sarmaşıklar, Küçük Hanım’ın demli çayına yarenlik yapıyordu.
Aralanmak dahi istemiyordu demir kapı!
Siyah halka bir elin içinde “Küçük Hanım’a çayın var mı ?” diye seslenmiyordu…
Bahçe her zamanki cambaz hareketlerini sergilemiyor ve dutlardaki albenili hava Küçük Hanım’ın dikkatini çekmiyordu.
Cezbedici her şey bugün saklı bir bahçe gibiydi. Çıtı pıtı demlik, bugün tek bir gönlün sohbetinde kalmaya kararlıydı. Buhar imece usulü çıkıyor gibiydi. Zarif bir bardağın içindeki çay, renginden mutlu olmasına rağmen deminin kaygısını çekiyordu. Çaydaki demin kararı, kendine dönüşte zorlanan Küçük Hanım’ındı.
Kamelya! Kambur ağaçların ortasında bahçenin en güzel yerinde durmaktan çok memnundu. Kararlı gözlerini bir sütun gibi dimdik duran bahçe kapısına çevirmiş, güne ortak olacak bir ayak sesini bekliyordu. Derlenmeliydi bugün sohbetler!Kalbin kölesi olan yalnızlıkların dağıtılması gerekiyordu.
İstersen...
İstersen…
Bir kelimeyle yad edebilirsin yolculuğunu,
Kondurabilirsin vedanı, akşamı yazan taş sokakların sükunetine,
İstersen,
Özlediğini söyleyebilirsin kardeşim dediğin soğuk tenli yüzlere,
Seviyor, sevmiyor diye koparmana gerek yok sarı yüzlü papatyayı;
Kederiyle yüzleşmek için dalında kalmalı.
İstersen,
Sevgisiyle seni sınayan yalınayak gözlerin merakını giderebilirsin…
Omzunda uyuyan bu gözleri maviyle buluşturabilirsin…
İstersen;
Yaslanmana gerek yok,
Dağa benzettiğin kalplere, “Nafileymişsiniz!” dersin içinden öylece.
Ve dönersin!
İstersen,
Kendini bilirsin, üzerinde metanetli adımlarla şehrin güneşini indirebilirsin,
güneşi kendine çevirip,
Kendine ‘yeniden‘ dersin.
Okur Takip Önerileri
Eksik
EKSİK
Kıvamını bulamayan deniz tam gibi görünse de denizin bir bölümü eksikti. Bu eksiklik öyle aşikardı ki gizlenmesi mümkün değildi. Güneşli bir duvak takmıştı kendine, yüzündeki yağmurlu tebessümlerin görünmemesi için.
Üzerine düşen ince dalları bile taşıyamaz olmuş, dalgalarının boyunu yarıştırmaktan bıkmış, kumlara sarılmasını hiç
Güneş
Güneş…
Eşik yaptın denizi sarı yüzünün çizgilerinde. Şakaklarına denizin beyazından saçlar çizdin… Nazlıydın bugün, siyahın avuçlarına konmak istemedin. Palazlanan kalbinde hayallerin coşmaya başladı. Niyet ettin misafir olmak için kumların arasında. Yalın bir konuk için çok şeye gerek yoktu. Denizin sesi yeterdi.Yoksuldu renklerinden. Zenginliği öğretseydi deniz ona. Mavi tahtasında, zenginliğin ‘Suların Bestesi‘ olduğunu söylediğinde bir enstrümana benzettiği gözleri dinlemek için hazırdı.