Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Fatma

Fatma
@fatmaozisci
Koşmak zorundayız çünkü biliyorsunuz, devrilen atı vururlar. x.com/nalakaabii
15 Ocak
55 okur puanı
Aralık 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Neler oldu diyordum, nasıl kaybettim hayatımı, hangi yanlış hamleyle, ya da hayat böyle bir şey miydi, birkaç yanlış hamleyle rayların birbirine karışacağı, altüst olacağı algının, düşüncenin, olayların, her şeyin.
Reklam
İnsan, yani zaaf yüklü ve ölümlü.
"Gitmek, gerçeği öğrenmekten daha mı kolay?" "Onu da bilmiyorum ama bazen öyle geliyor ki ölmek bile daha kolay"
Sayfa 194Kitabı okudu

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
İnsanlar neden hayatlarında olmasına alıştıkları insanlara yarım cümleler kurmaktan imtina etmezler. Bunda kasıt var.
Bir insanı sevmek tek başına bir amaç, bir sonuç olduğu zaman tamamlanmış, hedefine varmış bir edim olur. Ve lakin bir insanı sevmek başka bir amacın bir parçası, bir adımı olarak düşünülüyorsa ortada ne sevgi, ne de hayır vardır. Tam tersine bir hedef uğruna gösterilen sevgi hem riya, hem çürüme, hem de sevgi gösterilen kişiye yöneltilmiş bir tahrip faaliyetidir.
Sayfa 445Kitabı okudu
Reklam
Ümit ettiğimiz için ferahlamak değil, ferahlayabilme yeteneğini gösterdiğimiz için ümit etmek.
Sayfa 401Kitabı okudu
“Geçmiş ölü değildir, geçmemiştir bile.”
Sayfa 215Kitabı okudu
Bir insan tekiyiz her birimiz. Yeryüzünde yaşayan milyarlarca insandan yalnızca bir tanesiyiz. Düşüncelerimiz, duygularımız her ne kadar bir başka insanla paylaşılabilir bile olsa yine de bize mahsus. Çevremizde başka insanlar var ama hiç kimse kendi hayatımızı bizim için yaşayamaz, bizim yerimize hiç kimse ölemez. Yaşamak ve ölmek birer insan teki olarak herkesi tek başına ilgilendirir. Bu yönüyle ürkütücü bir yalnızlık içinde olduğumuz söylenebilir.
Sayfa 190Kitabı okudu
Hayatın olduğu yerde hiçbir şeyin durması mümkün değil tabii. Belki gerileme olur yani yönü istenilmedik bir gelişme, bir hareket söz konusudur, ama hiçbir şey yerinde saymaz. Ya saadetine yahut felaketine doğru yürür insanoğlu.
Hayal, ipleri elden kaçırmaktır. Oysa öyle bir dünyada yaşıyoruz ki o ipin ucu sizin elinizden bir kaçtı mı, hemen bir başkasının eline geçiveriyor. Ondan sonra siz hayal ediyorsunuz, ama bir başkası yaşıyor.
Reklam
Bor’un pazarının geçtiğini kabul etmiyorum; dolayısıyla eşeğimi Niğde’ye sürme düşüncesinde de değilim.
Neden insanın en büyük yarası, en büyük yarası değildir biliyor musun, çünkü insan bir kez yaralandı mı, sonrasında bütün bıçak darbeleri o yaraya iner. O yara, o yara olarak kalamaz, büyür de büyür, sonra o yara açıkken, zihin durmaz yerinde, her şeyi oraya gönderir.
Sayfa 189Kitabı okudu
Çok seviyordun onu değil mi, dedi Çiğdem, boş bulunup. Böyle şeyler söylememeli insan. İnsanlar bu şekilde yaklaşmamalı olaylara. Neden? Kalbin inceldiğinde, onu sarsmamalısın. Neden? Kırılır çünkü.
Sayfa 128Kitabı okudu
Ara sıra öyle olur. İnsan derine yüzmek istemez. Bilir, şimdi güçlü, zinde ama yüzerse oraya yorulacak. Bitkin düşecek. Sonra nasıl dönecek?
Sayfa 127Kitabı okudu
O zamanda ağladığımı hatırlamıyorum. Aklıma kazınmış olan onun yokluğuydu. Yok olmak, bir kez olan bir şey sanılır. Değildir halbuki. Öldü. Ölümü bir andı. Yokluğu sürekli.
316 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.