Fatmaa
@fatmarsln02
Selam. Burası benim bir nevi günlüğüm.
Antakya
22 okur puanı
Mayıs 2021 tarihinde katıldı
Sen, beni asla, asla tanımayan, bir su birikintisinin yanından geçercesine yanımdan geçip giden, bir taşa basarcasına üstüme basan, hep, ama hep yoluna devam eden ve beni sonsuz bir bekleyiş içerisinde bırakan sen, kimsin ki benim için?
Oruç Aruoba, 'sadakati' şöyle anlatıyor 'İle' adlı kitabında.. ''..kişinin kendinde bir kişiye bir yer ayırması ve o yeri hep onun için korumasıdır..''
Gonçarov’un Oblomov kitabındaki şu cümle Türk gençliğinin halini özetliyor;“Batıda hayaller gerçekleştirmek için kurulur, doğuda gerçeklerden kaçmak için.” Coğrafya tam da bu yüzden kader. Aksi gibi düşünen varsa, en son kurduğu hayali hatırlayıp, gerçek hayatıyla karşılaştırsın.
Okur Takip Önerileri
"Bir sürü kitap okudu ama içindeki huzursuzluk azalmak yerine daha da büyüdü."
"Hergün kendimi bütünüyle inşa ediyor ve bütünüyle yıkıyordum."
İnsan başkası ile yürüttüğü ilişkilerden yola çıkarak 'ben' e ulaşmaktadır. 'Başkasını' tanımakla ve duyumsamakla 'kendisini' keşfetmektedir.
"Konuşan insan, öyle kolay kolay dertten ölmez. Bir insan konuşmadı da içine gömüldü müydü, sonu felakettir."
'Kendimle konuşurken bile onun hoşuna gitmeye çalışıyordum.'
Sayfa 82
“Tuhaf değil, kötüyüm. Bazen olurum böyle. Ağlamak istiyorum. Çok aptalca bir şey bu. Ama geçer.”
“Zeze : Acılarım kaç gün sürecek Portuga ?
Portuga : En fazla 40 gün.
Zeze : 40 gün sonra geçecek mi?
Portuga : Hayır , alışacaksın.”
“Bana kalırsa sevginin sınırı diye bir şey yoktur. Ya vardır ya da yoktur, o kadar.”
Geçmiş tuhaf şey. Hep yanınızda taşıyorsunuz.
Sayfa 37
“Tanrının bana baş edemeyeceğim bir şey vermeyeceğini biliyorum. Sadece keşke bana bu kadar güvenmeseydi diyorum...”
"Hayatımın en mutlu anıymış, bilmiyordum. Bilseydim, bu mutluluğu koruyabilir, her şey de bambaşka gelişebilir miydi? Evet, bunun hayatımın en mutlu anı olduğunu anlayabilseydim, asla kaçırmazdım o mutluluğu."
