Kitap aslında dönemine göre oldukça normal bir kitap. tam o çağ kafasıyla yazılmış kitap. Bu zamanda okumaya kalkınca, hele hele yazarın 3 kitabını üst üste okuyunca, neden hep kadınlar üzerinden dönen bir anlatısı var diye sorgulamaya giriyor insan. orta yaşlarda, bir anda üstünde ki tüm sorumluluktan arınıp yalnızlaşan bir kadının, sıradan hayatına bir günde gelen heyecanı okuyoruz. kitabın başlangıcında, bir başka kadının ahlaki norm dışı hareketini yargılayan bir grubun içinden, keskin görüşlü olmayan birini çekip ona kendi hikayesini anlatıyor. hikayesinde de kendinden yaşça küçük bir erkeğin sorumluluğunu alıp onu kurtarmaya çalışıyor, daha sonra ona büyük bir şehvet duyduğunu fark ediyor ve bundan rahatsız duyacak olacak ki kendince haklı sebepler bulup kendini aklamaya ve daha sonra da bunu kabullenişini okuyoruz. Keyif almadım pek okurken.
