Kıldan ince, kılıçtan keskin;
Ayrılık, aramızda bir köprü.
Seninle diz dize otururken de.
Bir damla bırakıyor kendini gözlerimdeki iskeleden, arkaya doğru sendeliyorum. Yağmur hâlâ şiddetini koruyor, kulağıma ilişiyor eski binanın ahşap çatısına vuran damlalar. Gözlerimden hiçbir farkları yok o anda.
"Yeşerteceğim." dediğini duyuyorum. "En nadide zambağım, yeşerteceğim seni, söz veriyorum sana."
Reader Follow Recommendations
Bir çarşamba sabahı, ölüme uyanmak nedir, o gün anlyorum. Uyandığımda aklıma ilk ilişen senelerdir olduğu gibi, o oluyor.
