"Aşk bazen de fedakârlık değil midir? O mutlu olsun diye kendini harap etmek değil midir aşk? Bir tek onu sevdim ben, gerisi yalan, onun da canı sağ olsun; varsın beni kalpsiz, kötü bilsin. Öyle bir sevdim ki onu, acısı bile bal bana bu aşkın. Ama bazen de asıl aşk, kavuşulmadığı zaman aşk değil midir?"
Sayfa 34 - Doğan KitapKitabı okuyor
-İnsan kendinden çıkmadıkça bir çocuğu sevemez.
-Her sevgi böyle değil mi?
-Fakat... karşılığı var. Çocuğun insana vereceği his nedir? Bilmiyorum, tuhaftır, hayvanları çok severim ama çocukları sevmem.
-Hayvanlar daha az fedakarlık istedikleri için mi?
-Belki.
"Ah! Bir aşık nedir? Aşık, sevgilisini taparcasına seven bir kul köledir ki âşığı zerre kadar incinmesin diye aşkını gizleme, saklama derecelerine kadar fedakarlık gösterir. Bir aşık nedir? Âşık, sevgilisinin yeni koruyucusudur ki , kendi gözlerinin bile hüzünlü, özlemli bakışları sevgilisinin namusunun ve utangaçlığının şanına dokunacak olursa, gözlerini çıkarırcasına yüreğini zorlayarak özlemli gözlerini sevgilisinden çevirir , yerlere diker. "
Fedakârlık dediğin şey, başkası için değil, kendin için yapmadıkların aslında.
