“Sevgi, ruhların çeşitli yaratıklar arasında bölünmüş parçalarının birleştirilmesidir.” Diyordu; mıknatısların aksine, aşk işinde benzerlerin birbirini çektiğini ve karşıtların birbirini ittiğini, bunun ruhlar arasında da olduğunu söylüyordu. Ona göre, aralarında doğal nitelikler bakımından bir uyuşma veya benzeşme olmayan iki kişinin birbirlerini sevmeleri mümkün olamazdı ve benzeşmelerin çokluğu oranında sevgi ve aşk çoğalırdı. Şuan kendisi onu düşünüyorsa onunda kendisini düşündüğü bir zaman elbette var demekti.