bir ekrem amca vardı memleketim akçaabat'ta
güzel bir söz duydu mu, defterine yazan
yollar böyle asfalt değildi o zaman
topraktı, daracıktı, gidilmezdi bu adam
akide şekeri taşırdı yanında
yoncalar toplardı kuzular acıktığında
geçmişini anardı
yaşlı anacığını
derdi ki
fakirlik vardı eskiden
odaları soğuk iken
anacığı örgü yapar satarmış
böyle bakarmış ona...
İnsan günlük maddi ideallere onlara erişemediği sürece değer verir. Erişince de boşluk ve anlamsızlığa düşer
başıboş dolaşmak için biraz diri olmak isterim; güzel bir şey gibi gözüküyor.
