Ben ölürsem öldü demeyin.
Yoruldu gitti, diyin.
Neşet Ertaş
Saygı ve özlemle...
Olmamasına razıyım, oluyormuş gibi olmasın yeter.
Franz Kafka
İnsanları olduğundan farklı görmekte ısrar edişime içerliyorum.
Sabahattin Ali
Okur Takip Önerileri
Al sana bir acı.
Kenarları yırtık ve çok ağrıtması...
Cahit Zarifoğlu
Yokluğun, cehennemin öbür adıdır.
Üşüyorum, kapama gözlerini...
Ahmed Arif
Sorun, hayattır; yalnızca hayat; hayatın kendisi, hayatı sürekli ve sonsuz biçimde bulma süreci... Onu bulup sonra da buldum diye noktayı koymak değil...
Hiçbir şey yapamamanın, umutsuzluğun acısı, her acıdan daha güçlüdür...
İnsan, kalbinin yüceliğine duyduğu ölçüsüz inancın kurbanıydı...
Kalbimin istekleriyle hiçbir zaman uzlaşamadım.
Gönlümü nasıl köle ettin bunca kusura...
Soneler, William Shakespeare
Hem sonra, gerçekten mutsuz olabilir mi bir insan? Ah, mutlu olmaya gücüm varsa, hüzün ve felaketin ne anlamı olabilir? Biliyor musunuz, bir ağacın yanından geçeceksiniz, onu göreceksiniz ve mutlu olmayacaksınız ha, işte bunu aklım almaz! Sevdiğiniz bir insanla konuşacaksınız ve mutlu olmayacaksınız! Ah, anlatamıyorum... Kötü durumda bir insanın bile adım başı göreceği öylesine çok güzel şey varken mi mutlu olamayacaksınız? Bir çocuğa bakın, güneşin doğuşuna bakın, bir otun boy atışına bakın, sizi seven insanların gözlerinizin içine bakışına bakın...
Ben, Sen, O
Bu devir, sıradan insanın en parlak zamanı; duygusuzluğun, bilgisizliğin, tembelliğin, yeteneksizliğin, hazıra konmak isteyen bir kuşağın devridir. Kimse bir şeyin üzerinde durup düşünmüyor. Kendisine bir ülkü edinen çok az. Umutlu birisi çıkıp iki ağaç dikse herkes gülüyor: “Yahu bu ağaç büyüyünceye kadar yaşayacak mısın sen..?” Öte yanda iyilik isteyenler, insanlığın bin yıl sonraki geleceğini kendilerine dert ediniyorlar...
Kaybettiği bir şeyi bulmayı çok istediği zaman, insan bazen öyle yapar. Bakar bir, göremez. Bomboştur baktığı yer; öyleyken yine de on beş kez bakar aynı yere...