Başkalarında var olan bir şey onda eksik sanki. Hiçbir zaman geleceği önceden göremiyor; evet, öyle, gelecek açık seçik önüne serilse bile. Bir tür yozlaşma bu, çok uzun boylu olmak gibi bir şey. Başkaları kapılardan geçip gidiyor, o ise kafasını çarpıyor. İnsan eninde sonunda bir şeyler öğrenir. Daha kaç kez yanılacak, Daha ne kadar sürecek bu?
Okur Takip Önerileri
Evet, depodakiler liderlerini seçme hakkına sahip olacaktı. Hatta belki de depo halkı, demokrasiyi, gerçek hayattakilerden daha çok hak ediyordu. Ne de olsa depo gerçek bir kafesti ve o insanlar, etraflarını sarmış duvarların, sırtlarını yaslayacak kadar farkındaydı. Ama gerçek hayattakilerin hiçbir şeyden haberi yoktu. Özellikle de bir kafeste yaşadıklarından! Haritalara baktıklarında sadece çizgiler görüyorlardı. Kırmızı sınır çizgileri. Hatta, bir kafes olduğunu fark edemedikleri kafeslerinin sınırlarına o kadar aşıklardı ki bu kırmızı çizgileri korumak için ölür, dirilir, sonra da yeniden ölebilirlerdi.
